German Ideology ஜெர்மன் சித்தாந்தம்

German Ideology  ஜெர்மன் சித்தாந்தம்  மார்க்ஸ்- எங்கெல்ஸ்

                          குறிப்பு சிதறல்கள்

-    ஆர். பட்டாபிராமன்

German Ideology என்கிற ஜெர்மன் சித்தாந்தம் மார்க்ஸ்- எங்கெல்ஸால் 1846ல் எழுதப்பட்ட முக்கிய பிரதி. அதன் கையெழுத்துப்பிரதி அச்சேற்றப்படாமல் 80 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக கிடந்தது. 1932ல் டேவிட் ரியாஸ்னாவ் அதை வெளிக்கொணர்ந்தார். மாஸ்கோ முன்னேற்றப் பதிப்பகம் சார்பில் மார்க்ஸ் எங்கெல்ஸ் தேர்வு நூல்கள் 12  1983 பதிப்பாக வந்தபோது ஜெர்மன் சித்தாந்தம் நூல்தொகை 1ல்  சேர்க்க்ப்பட்டு வெளியானது. தமிழ் பதிப்பில் 1924ல் ருஷ்யன் மொழியில் மொழிமாற்றம் செய்யப்பட்டு வெளியானதாக தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

 இளம் ஹெகலியருடன் விவாதமான பிரதி. பாயர்பாக் ஆய்வுரைகள் கோட்டோவியத்தில் வரலாறு குறித்த கோட்பாட்டாக்கத்தை பிரதியில் காணமுடியும். ஆங்காங்கே அதன் ஆங்கில வடிவத்தையும் கொடுத்திருக்கிறேன்.  ஜெர்மன் சித்தாந்தம் எனுன் மார்க்ஸ் எங்கெல்சின் புகழ் வாய்ந்த பிரதியை வாசிக்க முடியாதவர்களுக்கு இக்குறிப்பு சிறு   Notes  ஆக இருக்கும் என நினைக்கிறேன்.

1. மனிதர்கள் வாழும்வரை இயற்கையின் வரலாறும் மனிதர்களின் வரலாறும் பரஸ்பரம் சார்ந்து நிற்பவை

2. தமது வாழ்க்கைச் சாதனங்களை உற்பத்தி செய்துகொள்வது மூலம் மனிதர்கள் மறைமுகமாகத் தமது மெய்யான பொருளாயத வாழ்க்கையை உருவாக்கிக் கொள்கிறார்கள்  (பக் 21)

3. தனிநபர்களின் இயல்பு அவர்களது பொருள் உற்பத்தியை நிர்ணயிக்கும் பொருள்வகை நிலைமைகளைச் சார்ந்திருக்கிறது.

4. ஒரு தேசத்தின் உற்பத்தி சக்திகள் எந்த அளவுக்கு வளர்க்கப்பட்டிருக்கின்றன என்பதை, உழைப்புப் பிரிவினை எந்தந்த அளவிற்கு நிறைவேற்றப்பட்டிருக்கிறது என்பதைக்கொண்டு வெளிப்படையாக எடுத்துக்காட்டலாம்

5.உடைமையின் முதல் வடிவம் பூர்வகுடி உடைமையாகும்( Stammeigentum)

6. நிலபிரபுத்துவம் மலர்ந்து செழித்த நாட்களில் உழைப்புப்பிரிவினை எதுவும் இருக்கவில்லை.. நாட்டுப்புறத்தில் அரசகுலம், பிரபுக்குலம், சமயகுருமார், விவசாயிகள் எனும் பாகுபாடும், நகரங்களில் கைவினை ஆண்டான் பணியாட்கள் எனும் பாகுபாடுகள் தவிர எந்த பிரிவினையும் நடைபெறவில்லை.

7. உணர்வு என்பது உணர்வுபூர்வமான இருத்தல் தவிர வேறு எதுவுமாகவும் இருக்கமுடியாது, மனிதர்களின் இருத்தல் என்பது அவர்களது மெய்யான வாழ்க்கை நிகழ்ச்சிப்போக்காகும். (பக் 30)

8. மனித மூளையில் உருவாகும் பொய்த்தோற்றங்களும் கூடத் தவிர்க்க முடியாத வகையில் அவர்களது பொருளாயத வாழ்க்கை நிகழ்ச்சிப்போக்கின் மேம்பட்ட உருவங்களே

9. வாழ்க்கை உணர்வால் நிர்ணயிக்கப்படுவதில்லை, ஆனால் உணர்வு வாழ்க்கையால் நிர்ணயிக்கப்படுகிறது

10. மெய்யான உலகில் மெய்யான வழிமுறைகளைக் கையாளுவதன்  மூலம் மட்டுமே மெய்யான விடுதலையை அடைவது சாத்தியம்..... விடுதலை என்பது ஒரு வரலாற்று செயல்- மான்சீக செயல் அல்ல ( பக் 34)

11.தமது செயல்பாடு உலக வரலாற்று செயல்பாடாக விரிவடைவதோடு, தனிப்பட்ட நபர்கள் தமக்கு அன்னியமான ஒரு சக்தியின் கீழ் மேலும் அடிமைப்பட்டு வருகிறார்கள் என்பது வரலாற்றில் இன்றுவரை நிச்சயமாயும் நிலவிவரும் ஓர் அனுபவவாத மெய்ப்பாடு ஆகும் (பக் 58)

12.ஒவ்வொரு புரட்சிகரப்போரட்டமும் அதுகாறும் ஆட்சி அதிகாரத்தில்  இருந்த ஒரு வர்க்கத்திற்கு எதிராகவே நெறியாண்மை செய்யப்படுகிறது

13.கம்யூனிஸ்ட் உணர்வு பேரளவான வீதத்தில் உருவாவதற்கும், இந்த லட்சியத்தின் வெற்றி சாதனைக்கும் ஒருங்கே மனிதர்கள் பேரளவான வீதத்தில் மாறுதல் அடைவது அவசியம். இந்த மாறுதல் ஒரு புரட்சியில் மட்டுமே நடைபெறமுடியும். ..புரட்சியில் காலகாலமான குப்பைகளைக் களைந்தெறிவதில் வெற்றிகண்டு சமுதாயத்தை புதிதாக நிறுவுவதற்கு தகுதி வாய்ந்ததாக முடியும் (61-62)

14.எந்த அளவிற்கு மனிதர்கள் புறநிகழ்வுகளை உருவாக்குகிறார்களோ அதே அளவிற்கு புற நிகழ்வுகள் மனிதர்களை உருவாக்குகின்றன (64)

15.ஒவ்வொரு சகாப்தத்திலும் ஆளும் வர்க்கங்களின் கருத்துக்களே கோலோச்சும் கருத்துக்களாக விளங்கும் ( பொருள்வகை சக்தியுடன் அறிவுத்துறை சக்தியாகவும்)பக் 73

16.உழைப்பு பிரிவினை மூளை மற்றும் உடல் உழைப்பு பிரிவினையாக தோற்றமளிக்கிறது

17. தனக்கு முன்பு ஆட்சி செய்த வந்த வர்க்கத்தின் இடத்தில் தன்னை அமர்த்திக்கொள்ளும் ஒவ்வொரு புதிய வர்க்கமும், தனது நோக்கத்தை நிறைவேற்றும் பொருட்டு, தனது நலனை சமுதாயத்தின் உறுப்பினர் அனைவரின் நலனாக காட்டும்படி, இலட்சிய வடிவில் வெளிப்படுத்துமாறு கட்டாயப்படுத்தப்படுகிறது . தனது கருத்துக்களுக்கு சர்வப் பொது மெய்மை வடிவம் தந்து அவை மட்டுமே பகுத்தறிவிற்கு ஒத்த சர்வபொதுவானவை என உருப்படுத்திக்கட்டுகிறது(76)

18.நகரத்திற்கும் நாட்டுப்புறத்திற்கும் இடையிலான பகைமையை ஒழிப்பது என்பது சமுதாய வாழ்வின் முதல் நிபந்தனைகளில் ஒன்றாகும்.. நகரம் நாட்டுப்புறத்தின் பிரிவை, மூலதனம் மற்றும் நிலச்சொத்தின் பிரிவாகவும் நிலச்சொத்தில் இருந்து சுயேட்சையாக நிலவி வளர்ச்சியடைந்துவரும் மூலதனத்தின் துவக்கமாகவும் புரிந்துகொள்ளமுடியும் (பக்84)

19.உழைப்புப் பிரிவினையின் அடுத்த நீட்டிப்பு உற்பத்தியும் வணிகமும் பிரிதலும் வாணிகர்களின் விசேஷமான வர்க்கத்தின் உருவாக்கமும் ஆகும். போக்குவரத்து, அரசியல் நிலைமைகளால்.. வாணிகம் விஸ்தரிப்பு- உற்பத்திக்கும் வாணிகத்திற்கும் கொண்டுகொடுப்பு செயல்பாடு- நகரங்கள் உறவுகொள்தல்- பல்வேறு நகரங்களுக்கான உழைப்பு பிரிவினை கைவினை முறையை விஞ்சி வளர்ந்த பட்டறைத்தொழில் (90-91)

20.தமது உடைகளைப் பெறுவதற்கான உபதொழிலாக நாட்டுப்புறப்பகுதியில் விவசாயிகள் நடத்திவந்த நெசவு வாணிகத்தின் விரிவாக்கத்தின் மூலம் ஊக்குவிப்பை மேற்பட்ட வளர்ச்சியை பெற்ற முதல் உழைப்பாகும் (93)..

21. நகரங்களில் நெசவாளர்களின் புதிய வர்க்கம் தோற்றமளித்தது. உற்பத்தி உள்நாட்டு வெளிநாட்டு சந்தைக்கானது..பட்டறைத்தொழிலுடன் சொத்துடைமை உறவுகளும் மாற்ற மடைந்தன (92)

22.விவசாயம் மேம்பட்டது. 13 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பம் முதலே தனிப்படுத்தப்பட்ட சகாப்தங்களை காண்கிறோம் (92) 8 ஆம் ஹென்றி 72000 நாடோடிகளை தூக்கிலேற்ற உத்தரவு (93)

23.பட்டறைத்தொழில்- போட்டி வணிக போராட்டம் போர்களாக- காப்பு வரிகள் தடைகள்- வணிகத்திற்கு அரசியல் முக்கியத்துவம் ஏற்பட்டுவிட்டது (93)

24.பணம், தங்கம், வெள்ளி புழக்கத்திற்கு- சாகசக்காரர்கள் சந்தை பிடித்தல்- புதிதாக கண்டுபிடிக்கப்ப்ட்ட நாடுகளை காலனிகளாக்குதல் (97)  வாணிகம், பட்டறைத்தொழில் ஆகியவற்றின் விரிவாக்கம் இயங்கு மூலதனத்தின் திரட்சியை வேகப்படுத்தியது.

25.கைவினை சங்க சார்பற்ற முதலாளி வர்க்கம்- பணம் உருவாதல்- 17 ஆம் நூற்றாண்டில் துவங்கி 18 ஆம் நூற்றாண்டுவரை- பட்டறைத்தொழிலைவிட கடல்வழி போக்குவரத்து வாணிகம் விரிவடைதல். காலனிநாடுகள் நுகர்வோர்களாதல்... கப்பல் வணிகர்கள் அரசு பாதுகாப்பை ஏகபோகத்தை கோருதல்

26.இங்கிலாந்திற்கு உலக சந்தை உருவாதல்- உற்பத்தி சக்திகள் விஞ்சி அதிகரித்துவிட்டதன் தேவை பெரிய தொழில்துறைகளை உருவாக்கியது- பெரிய தொழில்துறை போட்டியை கட்டற்ற வாணிகமாக சர்வ வியாபகமாக செய்தது.

27.(போட்டியானது) மூலதன வேகமான புழக்கத்தை கொண்டுவந்து மையப்படுத்தியது.... நாகரிகமடைந்த எல்லா தேசங்களையும் அவற்றைச் சார்ந்த எல்லாத் தனி நபர்களையும் தமது தேவைகளை நிறைவு செய்து கொள்ள முழு உலகையும் சார்ந்து நிற்கும்படி செய்து, தனிப்பட்ட தேசங்களின் முன்னாளைய இயல்பான தனிமுக்கியத்துவத்தை அழித்துவிட்ட அளவுக்கு, அது முதல் தடவையாக உலக வரலாற்றை உருவாக்கியது. இயற்கை விஞ்ஞானத்தை மூலதனத்திற்கு அடிமைப்படுத்தியது.... எங்கெல்லாம் ஊடுருவியதோ அங்கெல்லாம் கைவினைத்தொழில்களையும் முந்திய கட்டங்கள் அனைத்தையும் அழித்தது. (101)

28.பொதுப்படக்கூறினால் பெரிய தொழில் துறை சமுதாயத்தில் இருந்த வர்க்கங்களின் இடையே எல்லா இடங்களிலும் ஒரே மாதிரியான உறவுகளையே உருவாக்கியது. இவ்வாறாக தேசிய இனங்களின் பிரத்தியேகமான தனித்துவத்தை அழித்தது.(102)

29.பெரிய தொழில் துறையில் இருக்கும் தொழிலாளர்களைவிட மோசமான நிலையில் அதிலிருந்து விலக்கப்பட்ட தொழிலாளர்கள் வைக்கபட்டிருக்கிறார்கள்

30.சென்றகால வரலாற்றில் பல தடவைகள் உற்பத்தி சக்திகளுக்கும் ஒட்டுறவு வடிவத்திற்கும் இடையிலான முரண்பாடுகள் நிகழ்ந்திருப்பதை பார்க்கிறோம். அடிப்படைக்கு இடருண்டாக்காமல் புரட்சியாக வெடித்துள்ளது. அதே சமயம் சகலத்தையும் தழுவியதான மோதல்கள், வர்க்கமோதல்கள், உணர்ச்சி முரண்பாடு, கருத்துப்போர், அரசியல் மோதல் இத்தியாதி துணை வடிவங்களை மேற்கொள்கிறது. குறுகிய பார்வை நிலையில் எவரும் இந்தத் துணைவடிவங்களில் ஒன்றைத் தனிமைப்படுத்தி அதை இந்தப் புரட்சிகளின் அடிப்படையாகக் கருதலாம் (103)

31.(தொழிலாளர்கள்) இந்தத் தனிநபர்கள் ஒன்று சேர்வத்ற்கு நீண்டகாலம் எடுக்கும். இதன் விளைவாக, இந்தத் தனிமை நிலையை நாள்தோறும் புனருற்பத்தி செய்து வரும் உறவுகளில் வாழ்ந்து வரும், இந்தத் தனிப்பட்ட தனிநபர்களுக்கு எதிராக மேலோங்கி நிற்கும் ஒவ்வொரு அமைப்புத் திரட்சியுள்ள ஆட்சி அதிகாரத்தையும், நீடித்த போராட்டங்களுக்கு பிறகு மட்டுமே வென்று சமாளிக்க முடியும்

32. பக் 106ல் அவர் சமயமடத்து பொருளாதாரம், கூட்டுவீட்டுபொருளாதாரம்.. பற்றியும்..தனிநபர் பொருளாதார ஒழிப்பு குடும்ப ஒழிப்பில் இருந்து பிரிக்க ஒண்ணாததுகுறித்தும் பேசுகிறார்.

33.இன்னொரு வர்க்கத்தை எதிர்த்து அவர்கள் ஒரு பொதுவான போராட்டத்தை நடத்த வேண்டும் என்ற அளவுக்கு மட்டுமே தனித்தனி நபர்கள் ஒரு வர்க்கமாக அமைகிறார்கள். இல்லாவிடில் அவர்கள் போட்டியாளர்கள் என்ற முறையில் பகைமை நிலையில் இருப்பார்கள். மறுபுறம் வர்க்கம் தன் வகைக்கு தனிநபர்களுக்கு எதிராக ஒரு சுயேச்சையான இருத்தலை அடைகிறது ( 108)

34.திட்டவட்டமான வர்க்கங்களின் கீழ் தனிநபர்களை விதிவகை செய்து உட்படுத்துவது என்பதை ஒருவர்க்கம் உருப்பெறும் வரையில் ஒழித்துவிடமுடியாது

35. தனிநபருக்கும் வர்க்க நபருக்குமான பிரிவினை, தனிநபர் வாழ்க்கை நிலைமைகளின் தற்செயல்தன்மை வர்க்கத்தோற்றத்துடன் மட்டுமே காட்சி தருகிறது. அது தானே முதலாளித்துவ வர்க்கத்தின் விளைபயனாகும்- பக் 111ல்

36. பாட்டாளிகள் தம்மைத் தேமே தனிநபர்கலாக துணிந்து நிலைநாட்டிக் கொள்ளவேண்டுமானால், இதுவரையிலான தமது வாழ்க்கையின் மெய்யான நிபந்தனையை அதவாது உழைப்பை ஒழித்தாகவேண்டும்... தம்மைத்தாமே தனிநபர்களாக காட்டிக்கொள்ளும் பொருட்டு அவர்கள் அரசைத் தூக்கி எறிய வேண்டும். பக் 113 

தமிழ் வரிகள் சற்றுக் கடினமாக இருந்தால் ஆங்கில மூலத்தை பார்த்துக்கொள்ள உதவியாக ஆங்கில வரிகள்

(The separate individuals form a class only insofar as they have to carry on a common battle against another class; otherwise they are on hostile terms with each other as competitors. On the other hand, the class in its turn achieves an independent existence over against the individuals, so that the latter find their conditions of existence predestined, and hence have their position in life and their personal development assigned to them by their class, become subsumed under it. This is the same phenomenon as the subjection of the separate individuals to the division of labour and can only be removed by the abolition of private property and of labour itself)

This subsuming of individuals under definite classes cannot be abolished until a class has taken shape, which has no longer any particular class interest to assert against the ruling class. Individuals have always built on themselves, but naturally on themselves within their given historical conditions and relationships, not on the "pure" individual in the sense of the ideologists. But in the course of historical evolution, and precisely through the inevitable fact that within the division of labour social relationships take on an independent existence, there appears a division within the life of each individual, insofar as it is personal and insofar as it is determined by some branch of labour and the conditions pertaining to it

The division between the personal and the class individual, the accidental nature of the conditions of life for the individual, appears only with the emergence of the class, which is itself a product of the bourgeoisie. This accidental character is only engendered and developed by competition and the struggle of individuals among themselves. Thus, in imagination, individuals seem freer under the dominance of the bourgeoisie than before, because their conditions of life seem accidental; in reality, of course, they are less free, because they are more subjected to the violence of things.

The contradiction between the individuality of each separate proletarian and labour, the condition of life forced upon him, becomes evident to him himself, for he is sacrificed from youth upwards and, within his own class, has no chance of arriving at the conditions which would place him in the other class ( the proletarians, if they are to assert themselves as individuals, will have to abolish the very condition of their existence hitherto (which has, moreover, been that of all society up to the present), namely, labour. Thus they find themselves directly opposed to the form in which, hitherto, the individuals, of which society consists, have given themselves collective expression, that is, the State. In order, therefore, to assert themselves as individuals, they must overthrow the State.)

37. கம்யூனிசம் முந்திய உறபத்தி உறவுகள் மற்றும் ஒட்டுறவின் அடிப்படையைத் தலைகீழாகப் புரட்டுகிறது... இதன் ஒழுங்கமைப்பு முக்கியமாயும் பொருளாதாரத் தன்மையுடையது. இந்த ஒற்றுமைநிலைமைகளின் பெளதீக உருவாக்கத்தை சார்ந்தது- இருக்கும் நிலைமைகளை ஒற்றுமையின் நிலைமைகளாக மாற்றுகிறது. கம்யூனிசம் படைத்துருவாக்கி வரும் எதார்த்தம், தனிநபர்கள் தம்மின் முந்திய ஒட்டுறவின் ஒரு விளைபயன் மட்டுமே. எதார்த்தம் என்ற அளவிற்கு, தனிநபர்களில் இருந்து சுயேட்சையாக எதுவும் நிலவுவதை சாத்தியமற்றதாக்கும் மெய்யான அடிப்படையாக இது துல்லியமாயும் காட்சி தருகிறது. பக் 115

(Communism differs from all previous movements in that it overturns the basis of all earlier relations of production and intercourse, and for the first time consciously treats all natural premises as the creatures of hitherto existing men, strips them of their natural character and subjugates them to the power of the united individuals. Its organisation is, therefore, essentially economic, the material production of the conditions of this unity; it turns existing conditions into conditions of unity. The reality, which communism is creating, is precisely the true basis for rendering it impossible that anything should exist independently of individuals, insofar as reality is only a product of the preceding intercourse of individuals themselves.

The difference between the individual as a person and what is accidental to him, is not a conceptual difference but an historical fact. This distinction has a different significance at different times )

38. ஓர் ஆள் என்ற முறையில் தனிநபருக்கும் அவருக்குத் தற்செயலாக நிகழ்வனவற்றுக்கும் இடையிலான வேறுபாடு கருத்தோட்டம் தொடர்பான வேறுபாடல்ல, மாறாக ஒரு வரலாற்று மெய்நடப்பாகும் .. இது உண்மையில் எந்தத் தத்துவத்திற்கு ஏற்பவும் அன்றி, வாழ்க்கையின் பொருளாய மோதலால் கட்டாயப்படுத்தி உண்டு பண்ணப்படுவதாகும்- பக் 116ல்

Thus all collisions in history have their origin, according to our view, in the contradiction between the productive forces and the form of intercourse. Incidentally, to lead to collisions in a country, this contradiction need not necessarily have reached its extreme limit in this particular country. The competition with industrially more advanced countries, brought about by the expansion of international intercourse, is sufficient to produce a similar contradiction in countries with a backward industry

Thus two facts are here revealed. First the productive forces appear as a world for themselves, quite independent of and divorced from the individuals, alongside the individuals: the reason for this is that the individuals, whose forces they are, exist split up and in opposition to one another, whilst, on the other hand, these forces are only real forces in the intercourse and association of these individuals. Thus, on the one hand, we have a totality of productive forces, which have, as it were, taken on a material form and are for the individuals no longer the forces of the individuals but of private property, and hence of the individuals only insofar as they are owners of private property themselves. Never, in any earlier period, have the productive forces taken on a form so indifferent to the intercourse of individuals as individuals, because their intercourse itself was formerly a restricted one. On the other hand, standing over against these productive forces, we have the majority of the individuals from whom these forces have been wrested away, and who, robbed thus of all real life-content, have become abstract individuals, but who are, however, only by this fact put into a position to enter into relation with one another as individuals.

 In all expropriations up to now, a mass of individuals remained subservient to a single instrument of production; in the appropriation by the proletarians, a mass of instruments of production must be made subject to each individual, and property to all. Modern universal intercourse can be controlled by individuals, therefore, only when controlled by all. This appropriation is further determined by the manner in which it must be effected. It can only be effected through a union, which by the character of the proletariat itself can again only be a universal one, and through a revolution, in which, on the one hand, the power of the earlier mode of production and intercourse and social organisation is overthrown, and, on the other hand, there develops the universal character and the energy of the proletariat, without which the revolution cannot be accomplished; and in which, further, the proletariat rids itself of everything that still clings to it from its previous position in society.

The transformation of labour into self-activity corresponds to the transformation of the earlier limited intercourse into the intercourse of individuals as such. With the appropriation of the total productive forces through united individuals, private property comes to an end. Whilst previously in history a particular condition always appeared as accidental, now the isolation of individuals and the particular private gain of each man have themselves become accidental.

39.முந்திய காலப்பகுதிகளில் சுயச்செயல்பாடும், பொருளாயத வாழ்க்கை வசதிகளின் உற்பத்தியும் தனிப்பிரிந்து இருந்து வெவ்வேறு தனிநபர்கள் மீது பொறுப்பை ஒப்படத்திருந்தன. தனிநபர்கள் குறுகிய போக்கு காரணமாக பொருளாயத வாழ்க்கை வசதிகளின் உற்பத்தி சுய செயல்பாட்டின் ஒரு கீழடங்கிய முறை என்பதாகக் கருதப்பட்டது.

 40.சுய செயல்பாடுகள் தடுக்கப்பட்டிருக்கும் இன்றைய பாட்டாளிகள் மட்டுமே முழுமையான இனிமேலால் வரையறுக்கப்படாத சுயசெயல்பாட்டை சாதனையாக்கும் நிலையில் இருக்கிறார்கள்... முந்தைய புரட்சிகரமான சுவிகரிப்புகள் யாவும் வரம்பிற்கு உட்பட்டவை.. பாட்டாளிகளால் நடத்தப்படும் சுவீகரிப்பில் பெருந்திரளான உற்பத்திக் கருவிகள் ஒவ்வொரு தனிநபருக்கும் கீழ அடக்கப்பட்டு, எல்லோரின் சொத்தாக மாற்றப்படவேண்டும். நவீன உலகளாவிய ஒட்டுறவு எல்லோராலும் கண்காணிக்கப்படும்போது மட்டுமே தனிநபர்களாலும் கண்காணிக்கப்படமுடியும். ( பக் 124-5)