Skip to main content

Macaulay's Minute on Education

 

 


 

Macaulay's Minute on Education

Lord Macaulay (Thomas Babington Macaulay) was born on October 25, 1800, and died on December 28, 1859. He arrived in India (Madras) on 10th June 1834 as a member of the Supreme Council of India. William Bentinck was the then Governor General. He returned to England early 1838, and resumed his writing career there. Macaulay was in India, thus, only for nearly four years, but he was destined to impact the lives of millions of Indians forever.

Macaulay's Minute on Education was dated February 2, 1835. The Governor General of India, William Bentinck approved the Minute on March 7, 1835 and it became the cornerstone of British India educational policy.

MACAULAY'S MINUTE ON EDUCATION, 2ND FEBRUARY, 1835

What then shall that language be? One-half of the Committee maintain that it shouldbe the English. The other half strongly recommend the Arabic and Sanscrit. The whole question seems to me to be, which language is the best worth knowing?

I have no knowledge of either Sanscrit or Arabic..I have never found one among them who could deny that a single shelf of a good European library was worth the whole native literature of India and Arabia. The intrinsic superiority of the Western literature is, indeed, fully admitted by those members of the Committee who support the Oriental plan of education.

We have to educate a people who cannot at present be educated by means of their mother-tongue. We must teach them some foreign language....I can by no means admit that when a nation of high intellectual attainments undertakes to superintend the education of a nation comparatively ignorant, the learners are absolutely to prescribe the course which is to be taken by the teachers. It is not necessary, however, to say anything on this subject.

 THE INDIAN PENAL CODE WILL REPLACE SANSCRIT AND ARABIC TEXTS :

The fact that the Hindoo law is to be learned chiefly from Sanscrit books, and the Mahometan law from Arabic books, has been much insisted on, but seems not to bear at all on the question. We are commanded by Parliament to ascertain and digest the laws of India. The assistance of a law Commission has been given to us for that purpose. As soon as the code is promulgated, the Shastras and the Hedaya will be useless to a Moonsief or Sudder Ameen. I hope and trust that before the boys who are now entering at the Madrassa and the Sanscrit college have completed their studies, this great work will be finished. It would be manifestly absurd to educate the rising generation with a view to a state of things which we mean to alter before they reach manhood.

 we are free to employ our funds as we choose; that we ought to employ them in teaching what is best worth knowing; that English is better worth knowing than Sanscrit or Arabic; that the natives are desirous to be taught English, and are not desirous to be taught Sanscrit or Arabic; that neither as the languages of law, nor as the languages fo religion, have the Sanscrit and Arabic any peculiar claim to our engagement; that it is possible to make natives of this country thoroughly good English scholars, and that to this end our efforts ought to be directed. In one point I fully agree with the gentlemen to whose general views I am opposed.

I feel with them, that it is impossible for us, with our limited means, to attempt to educate the body of the people. We must at present do our best to form a class who may be interpreters between us and the millions whom we govern; a class of persons, Indian in blood and colour, but English in taste, in opinions, in morals, and in intellect. To that class we may leave it to refine the vernacular dialects of the country, to enrich those dialects with terms of science borrow2ed from the Western nomenclature, and to render them by degrees fit vehicles for conveying knowledge to the great mass of the population.

 

OBJECTIONS TO MACAULAY'S MINUTE

Christian Missionaries have vehemently differed from one another about the usefulness of English as a tool for the purpose of communicating the story of Jesus to the natives of India, and to futher the socio-economic development of Indian communities.

 H. T. Prinsep who was Secretary for matters pertaining to education. He  took objection to the procedure adopted in obtaining the signature of the Governor General in some secrecy. Secondly, he objected to the various arguments offered by Macaulay in support of his position.

WILLIAM BENTINCK'S ORDER

On March 7, 1835 Governor General Bentinck issued an order that supported the position of Macaulay, with some slight changes. The order said:

First, His Lordship in Council is of opinion that the great object of the British Government ought to be the promotion of European literature and science among the natives of India; and that all the funds appropriated for the purpose of education would be best employed on English education alone.

Second, But it is not the intention of His Lordship in Council to abolish any College or School of native learning, while the native population shall appear to be inclined to avail themselves of the advantages which it affords, and His Lordship in Council directs that all the existing professors and students at all the institutions under the superintendence of the Committee shall continue to receive their stipends. But his lordship in Council decidedly objects to the practice which has hitherto prevailed of supporting the students during the period of their education

Third, It has come to the knowledge of the Governor-General in Council that a large sum has been expended by the Committee on the printing of Oriental works; his Lordship in Council directs that no portion of the funds shall hereafter be so employed.

Fourth, His Lordship in Council directs that all the funds which these reforms will leave at the disposal of the Committee be henceforth employed in imparting to the native population a knowledge of English literature and science through the medium of the English language; and His Lordship in Council requests the Committee to submit to Government, with all expedition, a plan for the accomplishment of this purpose

(Courtesy: M. S. Thirumalai, Ph.D. Bloomington USA)

Comments

Popular posts from this blog

German Ideology ஜெர்மன் சித்தாந்தம்

German Ideology   ஜெர்மன் சித்தாந்தம்   மார்க்ஸ் - எங்கெல்ஸ்                               குறிப்பு சிதறல்கள் -     ஆர். பட்டாபிராமன் German Ideology என்கிற ஜெர்மன் சித்தாந்தம் மார்க்ஸ் - எங்கெல்ஸால் 1846 ல் எழுதப்பட்ட முக்கிய பிரதி . அதன் கையெழுத்துப்பிரதி அச்சேற்றப்படாமல் 80 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக கிடந்தது . 1932 ல் டேவிட் ரியாஸ்னாவ் அதை வெளிக்கொணர்ந்தார் . மாஸ்கோ முன்னேற்றப் பதிப்பகம் சார்பில் மார்க்ஸ் எங்கெல்ஸ் தேர்வு நூல்கள் 12   1983 பதிப்பாக வந்தபோது ஜெர்மன் சித்தாந்தம் நூல்தொகை 1 ல்   சேர்க்க்ப்பட்டு வெளியானது . தமிழ் பதிப்பில் 1924 ல் ருஷ்யன் மொழியில் மொழிமாற்றம் செய்யப்பட்டு வெளியானதாக தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது .   இளம் ஹெகலியருடன் விவாதமான பிரதி . பாயர்பாக் ஆய்வுரைகள் கோட்டோவியத்தில் வரலாறு குறித்த கோட்பாட்டாக்கத்தை பிரதியில் காணமுடியும் . ஆங்காங்கே அதன் ஆங்கில வடிவத்தையும் கொடுத்திருக்கிறேன் .   ஜெர்மன் சித்தாந்தம் எனுன் மார்க்ஸ் எங்கெல்சின் புகழ் வாய்ந்த பிரதியை வாசிக்க முடியாதவர்களுக்கு இக்குறிப்பு சிறு  

பாபாசாகேப் அம்பேத்கர் அன்றாட வாழ்க்கை துளிகள்

         பாபாசாகேப் அம்பேத்கர் அன்றாட வாழ்க்கை துளிகள்           (உதவியாளர்களின் பதிவில் டாக்டர் அம்பேத்கர்)                                 -ஆர்.பட்டாபிராமன் பாபா சாகேப் தான் மணமுடிக்க இருந்த டாக்டர் சாரதா கபீருக்கு ஒரு முறை எழுதிய கடிதத்தில் ”எனது கடந்த காலத்தை குறித்து ஏதும் அக்கரையற்று இருக்கிறாய். மராத்தி பத்திரிகைகளில் அவை விரவி கிடக்கின்றன “ என குறிப்பிட்டிருந்தார். அவருடைய அன்றாட வாழ்க்கை குறித்த செய்திகள் மிகக்குறைவாகவே வெளிக்கொணரப்பட்டுள்ளன. அவருடன் நெருங்கி இருந்தவர்களின் செய்திகளாகவும், பதிவுகளாகவும் அவை கிடைக்கின்றன. அவரது பேச்சும் எழுத்தும் தொகுதிகளுக்கு ஏற்பட்ட கவனம் அவரின் ஆளுமை உருவாக்கம் என்பதில் காணப்படவில்லை. பாபா சாகேப் வீட்டிற்கு சென்று துணை நின்ற நெருங்கிய உதவியாளர்களாக நானக் சந்த் ரட்டு, தேவி தயாள், சங்கரானந்த் சாஸ்திரி, பகவான்தாஸ், நாம்தியோ நிம்கடே ஆகியோரை குறிப்பிடலாம்.   அவர்களைப் போன்ற நெருங்கி நின்றவர்களில் பலரின் பதிவிலிருந்து சில முக்கிய அம்சங்கள் இக்கட்டுரையில் இடம்பெற்றுள்ளன. பாபாசாகேப் வைஸ்ராய் கவுன்சிலில் தொழிலாளர் அமைச்சராக இருந்தபோத

விடுதலைப் போராட்டத்தில் நேரு

விடுதலைப் போராட்டத்தில் நேரு -ஆர்.பட்டாபிராமன் அலகாபாதில் மோதிலால் நேருவின் மாலைப்பொழுது பல பெரிய மனிதர்களின் உரையாடல் பொழுதாக அமையும் . சிறுவன் நேரு எட்டிப்பார்ப்பார் . சிலநேரங்களில் தந்தை மடியில் அமர்ந்து அப்பெரியவர்களின் வாய்களை பார்க்கும் தண்டனை நேரும் . 1857 முதல் சுதந்திரப்போரில் பாதிக்கப்பட்ட குடும்பத்திலிருந்து வந்த முன்ஷி முபாரக் அலி நேருவிற்கு பெரும் அடைக்கலம் . போயர் யுத்தம் , ருஷ்யா - ஜப்பான் போர் போன்றவைகளை சிறு வயதில் படித்த நேருவிற்கு போயர்கள் மீது அனுதாபமும் , ஜப்பான் மீது ஈர்ப்பும் உருவானது . ஜப்பான் குறித்த புத்தகங்கள் தருவிக்கப்பட்டு சிறுவன் நேரு அவற்றை படித்தார் . தேசிய சிந்தனைகள் எனது மனதில் நிரம்பின என நேரு இதை நினைவு கூறுகிறார் . கைகளில் வாள் ஏந்தி இந்தியாவின் விடுதலைக்கு போராடுவதுபோல் அவரை அவர் கற்பனை செய்துகொண்டார் . தனது 15 வயதில் 1905 ல் நேரு இங்கிலாந்திற்கு புறப்படுகிறார் . லண்டனில் அவர் பார்த்த முதல் நபர் டாக்டர் அன்சாரி . லண்டன் மருத்துவமணையில் ஹவுஸ் சர்ஜனா