ராம் சரண் சர்மாவின் ’சூத்திரர்’ ஆய்வு

 

ராம் சரண் சர்மாவின் ’சூத்திரர்’ ஆய்வு

ராம் சரண் சர்மா பண்டை இந்தியா குறித்த மிக முக்கிய வரலாற்றாய்வாளர். மார்க்சியர்கள் முற்போக்கு சிந்தனையாளர்கள் போற்றும் அறிஞர். அவர் எழுதிய  Sudras In Ancient India  A social History of Lower Order முக்கிய ஆய்வுகளுள் ஒன்றாக கருதப்படுகிறது. தமிழகத்தில் இன்று நடந்துகொண்டிருக்கும் சர்ச்சைகள் இந்த புத்தகம் நோக்கியும் அம்பேத்கரின் சூத்திரர்கள் யார் நோக்கியும் என் கண்களை நகர்த்தின.  சர்மா அவர்களின்  ஆக்கத்தின் முதல் இரு அத்தியாயங்கள்  Historiography and Approach,  Origin என்பதாகும்.  அதை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு அம்பேத்கர் வந்தடைந்த புள்ளிகளுடன் இங்கு சுருக்கமாக தந்துள்ளேன்.

சர்மாவின் முதல் 50 பக்கங்களில் வரும் சில செய்திகளை இங்கு தருகிறேன். 400 பக்கங்களுக்கு மேலான  புத்தகம் அது. எனவே ஆய்வில்  பல பக்கங்கள் நகரும்போது பல்வேறு செய்திகள் நமக்கு விரியலாம்.

முதலில் கிழக்கு இந்திய கம்பெனியார் செய்த ’வரலாற்றை எழுதுதல்’ சார்ந்த முயற்சிகளைப் பேசுகிறார் சரண் சர்மா. 1776ல்  A code of Gentoo Laws-  Adoption of original institutes as do not intimateley clash with the laws or interests of the Conquerers  என அதில் வழிகாட்டிக்கொண்டனர். 1794ல் சர் வில்லியம் ஜோன்ஸ்- இந்தோலாஜியின் தந்தை எனக் கருதப்படுபவர் மனு ஸ்மிருதியை மொழி பெயர்க்கிறார். இப்படியான வேலைகளால் பல ’மில்லியன் இந்துக்களின் சொத்துக்கள்’ நம்முடையதாக மாறலாம் என்கிறார் ஜோன்ஸ். 1798ல் enumeration of Hindu classes என்பதை கோல் புரூக் செய்கிறார்.

கோல்புருக் திரட்டிய தகவல்களை 1818ல் மில் அவர்கள் எடுத்துக்கொண்டு  History of India -with its caste sytem  எழுதுகிறார். அதில் அவர்  disabilities of Sudras  என்பதைக் கொணர்கிறார்.

1841ல் எல்பின்ஸ்டன் தனது குறிப்பில் தான் வந்தடைந்ததைச் சொல்கிறார். பல சமூகத்தின் அடிமைகள் வாழ்வை இங்குள்ள ’சூத்திரர்’ வாழ்வுடன் ஒப்பிட்டால் அவர்கள் மேலான நிலையில் இருந்துள்ளனர் என்கிறார் எல்பின்ஸ்டன். இங்கு   servile class  எனது காலத்தில் இல்லை எனவும் மதிப்பிடுகிறார்.

சர்மாவின் பார்வையில் அப்படி 19 ஆம்நூற்றாண்டில் பண்டைய சமூக பழக்கங்கள் ஒழிந்துவிட்டது என்று சொல்லவியலாது என்ற கருத்துள்ளது. சர்மா அடுத்து ’சதி ’ எதிர்த்த ராம்மோகன் ராய் பங்களிப்பை பேசுகிறார்.

1850 களில் ஈஸ்வரசந்திர வித்யாசாகர் விதவா திருமண போராட்டத்தை வேதங்களை ஆதாரமாக்கிக்கொண்டு போராடுகிறார். 1879ல் தயானந்த சுவாமிகள் சமஸ்கிருத பிரதிகளை தானே ஆய்ந்து ’சத்யார்த்த பிரகாசா’ எனும் அரிய நூல் ஒன்றைப் படைக்கிறார். அதில் விதவா மறுமணம், பிறப்பின் அடிப்படையில் சாதி ஏற்றத்தாழ்வு, சூத்திரர்களுக்கு வேதம் படிக்க தடை என்பது கிடையாது போன்றவற்றை தயானந்தர் பேசுவதாக சர்மா சொல்கிறார். பிரிட்டிஷ் அறிஞர்  Muir- the belief in the origins of four varnas from the primeval man did not exist in ancient times  என்பதைப் பேசினார்.

1895ல் அறிஞர் ஆர் ஜி பண்டார்கர் இவ்வாறு எழுதினார்

’பண்டைய காலத்தில் பெண்கள்  maturity க்கு பின்னரே திருமணம் செய்துள்ளனர். ஆனால் இப்போது அதற்கு முன்பாக நடக்கிறது. முன்பு விதாவா மணம் நடந்துள்ளது. இப்போது அவ்வழக்கம் இல்லாமல் போனது. பல சாதிகள் ஒன்றாக சாப்பிடும் முறை இருந்துள்ளது. அதற்கு தடை இருக்கவில்லை. ஆனால் இப்போது உறவற்று போயுள்ளனர்.’

1881ல் ஹாப்கின்ஸ் ‘சூத்திரர்கள்’ நிலை அமெரிக்கன் வீட்டு அடிமை நிலைக்கு ஒப்பாக இருக்கிறது என்று பேசினார். இதை விவாதித்த ஹில்லெபிராண்ட் சூத்திரர்கள் என பண்டைய பெயரில் பொருளில் நாம் பேசும்போது, அந்த பண்டைய கால உலகில் அடிமைகள் நிலை எப்படியிருந்தது என ஒப்பிட்டு பேசவேண்டும். அதை சமகால அமெரிக்க அடிமையுடன் ஒப்பிட்டு பேசுவது சரியல்ல எனப் பேசினார்.

1911ல் கேட்கர் என்பாரும் ஹோப்கின்ஸ் போன்றவர்கள்  unduly exaggerate in their treatment of caste system  என்றார்.

Muir உயர்தட்டு சண்டைகள் என பிராம்மண- சத்திரிய மோதல்கள் குறித்து தன் உழைப்பை செலவிட்டுள்ளார். ஹோப்கின்ஸ் ஆய்வும் பண்டைய இந்தியாவில் உயர் ஆளும் வர்க்கம் குறித்தே தன் உழைப்பை செலவிட்டுள்ளார்.

வி எஸ் சாஸ்திரி  1922ல் சூத்திரர் குறித்த தனித்த ஆய்வு கட்டுரையை எழுதுகிறார். 1923ல் வேறு ஒரு கட்டுரையில் வேதம் கற்கவோ சடங்குகளை செய்யவோ சூத்திரர்களுக்கு தடையில்லை என்பதை எழுதுகிறார்.விஸ்வபாரதியில் இந்தக் கட்டுரை வந்ததாம்.

1947ல் கோஷால் தர்மசூத்திரங்களில் சூத்திரர்கள் என்கிற ஆய்வுத்தாளைக் கொணர்கிறார். ரஷ்யா அறிஞர் ஜி எஃப் இலைன் தர்மசாஸ்திரங்களை ஆய்வு செய்து சூத்திரர்கள் அடிமையில்லை என்பதை தன் ஆய்வில் தெரிவிக்கிறார்.

அம்பேத்கர் என்கிற பெயரைக் குறிப்பிடாமல் அவர் எழுதிய சூத்திரர் யார் என்பது பற்றி ஏன் ஆர் எஸ் சர்மா இப்படி எழுதினார் எனத் தெரியவில்லை. சர்மா சொல்கிறார்

 The only monograph on sudras ( 1946) was published by a well known Indian politician, who confined himself to the question of their origin. The author was entirely dependent for his source material on translations, and waht is worse, he seems to have worked with the fixed purpose of proving a high origin for Sudras, a tendency which has been very much in evidence among the educated sections of the lower caste prople in recent times"  என்று அம்பேதகர் எழுதிய சூத்திரர் யார் குறித்த தன் விமர்சனப் பார்வையை சர்மா வைத்துள்ளதைக் காண்கிறோம்.  அம்பேத்கர் தன் ஆய்வில் என்ன வந்தடைந்தார் என்பதை சூத்திரர் யார் நூலில் தந்துள்ளார்.

சூத்திரர்கள் யார் எனும் ஆய்வில் அம்பேத்கர் தான் இந்த வரலாற்றாய்வை செய்வதில் முழு தகுதி படைத்தவன் என்பதைச்  சொல்வார். ஆங்கிலத்தில் இல்லாத சமஸ்கிருத இலக்கியங்களா எனக் கேட்டிருப்பார். அதே முன்னுரையில் அவர் சூத்திரர் யார் என்பதற்கான தன் பதிலையும் தந்திருப்பார்.

·        சூத்திரர்கள் சூரிய வம்சத்தைச் சேர்ந்த ஆரிய இனங்களில் ஒரு பகுதியினர்.

·        ஆரம்பத்தில் சூத்திரர்கள் தனி வருணமாக இல்லை. பிராம்மணர், சத்திரியர் , வைசியர் என்ற மூன்று வருணம்தான் இருந்தது. சூத்திரர் சத்திரிய வருணத்தின் பகுதியாக இருந்தனர்.

·        சூத்திர மன்னர்களுக்கும் பிராம்மணர்களுக்கும் ஓயா சண்டை இருந்தது. பிராம்மணர்கள் கொடுமைக்கு உள்ளாக்கப்பட்டனர். இதனால் அவர்களுக்கு பிராம்மணர் உபநயனம் செய்ய மறுத்தனர். இந்த பிராம்மணர்களின் வெறுப்புக்கு உள்ளான அந்த சத்திரியர்கள் வைசிய நிலைக்கு கீழ் தள்ளப்பட்டனர். இதனால் அவர்கள் நான்காவது வருணத்தினராயினர்.

பிராம்மணர்களுடன் இந்த மோதல்களில் சில சூத்திர மன்னர்கள் மட்டுமின்றி சூத்திர சமுதாயமே ஈடுபட்டதற்கு சான்றில்லை. அப்போது தனிநபர் அடிப்படையில்லை. குழு, இன அடிப்படைதான் இருந்தது. எனவே குற்றம் குழுவிற்கு, இனத்திற்கு போனது. பிராம்மணர்கள் தங்கள் மேலாண்மைக்கு சகிக்கமுடியாத செயல்களை செய்தனர். உரிமைகளை வைத்துக்கொண்டனர்.

பிராம்மண சூத்திரர் இடையே சமரச முயற்சிகள் நடந்தன என்பதற்கு சான்றுகள் இருக்கின்றன. ஆனால் இந்த சமரசங்களில் பிராம்மணர்கள் கை ஓங்கியே இருந்தது. சூத்திரர்களுக்கு எதிராக கொடுமையான சட்டங்களை இயற்ற இந்த சமரசங்கள் தடையாகவும் இல்லை.

சூத்திரர்கள் ஓர் இனமா, குலமா இவற்றின் ஒரு பகுதியா என்பது நமக்கு துல்லியமாகத் தெரியாது. அப்போது பிராம்மணர்கள் தங்களை ஒரு சாதியாக வைத்துக்கொண்டார்களா எனத் தெரியவில்லை. ஆனால் வகுப்பு நலன்களை- வகுப்பு உணர்வை வளர்த்துக்கொண்டிருந்தனர் எனலாம். பிராம்மணர்களின் சதியை சூத்திரர்களால் உடைக்கமுடியவில்லை. சத்திரியர் ஒன்று பட்டு இருந்தனரா-அவர்கள் சூத்திரர்களிடம் பரிவும் அனுதாபமும் கொண்டிருந்தனரா?. அவர்கள் இடையிலும் வெறுப்பு விரோதம் நிலவியது என்பதையும் பார்க்க முடிகிறது.

சூத்திரர் ஆரியரல்லாதோர் எனில்- ஆரியர் அவர்களை அடிமையாக்கிவிட்டனர் என்றால் யஜூர் அதர்வண ரிஷிகள் அவர்களை வாழ்த்தி ஏன் ஆதரவு தெரிவித்தனர்.

வேதங்களைக் கற்கும் உரிமை சூத்திரர்களுக்கு இல்லை என்றால் சூத்திரராகிய சுதாசன் எப்படி ரிக்வேதப் பாடல்களை இயற்றினார் என தன்னை மறுப்பவர்களிடம் கேட்டு தன் ஆய்வை முழுமையான ஆய்வாக அம்பேத்கர் அந்த 370 பக்க ஆய்வில்  (தமிழ் வால்யூம் 13)  வைப்பதைக் காண்கிறோம்.

இப்படி அம்பேத்கர் அன்று பேசியதால் இன்றும் பல சாதிகள் தங்கள் உயர் பூர்வீகம் குறித்த உரிமைகளை செய்துகொண்டிருக்கின்றனர் என ஆர் எஸ் சர்மா சொல்வார்.

ஆர் எஸ் சர்மா வேறு ஒன்றையும் சொல்கிறார். நாம் தர்மசாஸ்திர பிரதிகளிடமிருந்து பேசுகிறோம் என்றாலும் அதன் சட்ட விதிகள் நடைமுறையில் எப்படி செயல்பட்டன என்பதற்கு சாட்சியங்கள் போதுமான அளவு நமக்கு கிட்டவில்லை.

1847ல் ரோத் என்பார் சூத்திரர்கள் ஆர்ய இனத்திலிருந்து வேறுபட்டவர்களாக - தனித்த 4வது வருணம் எனப்பேசினார். ஆனால் சர்மா எழுதுவது ஆர்யர் தாசா எனும் இரண்டு பழங்குடிகள் பிரிந்து பிரிந்து சமூக வகுப்புகள் உருவாகியிருக்கலாம்.

The Rig vedic society was primarily organised on the basis of Kin, tribe and lineage not on the basis of social division of labour nor on the differences of wealth. .The Aryan tribes mentioned in the Rg Veda may not have belonged to the same ethnic stock, but they were united by a common language and a common style of life. ..the conflict between the Arya and the Dasa appeared to  be the one within the fold of the Vedic tribes leading more or less the same type of life. Although varna is applied to the aryan and Dasa in the Rg Veda, it does not indicate any division of labour, which became the basis of the broad social classes of later times. Arya and dasa the two large tribal groups which were in the process of disintegration into social classes.

ரிக்வேத சமூகம் அடிப்படையில்  tribal சமூகமாகும். ஆர்யர்கள் நுழைந்த காலத்தில் அவர்கள் அடிமைகளை பெற்றிருந்தார்கள் என அறியமுடியவில்லை. சர்மா நிறம் பற்றி பேசும்போது

 It would be wrong to think that all the blacks were reduced to the status of sudra helots, since there are some references to balck seers.

சர்மாவின் ஆய்வில் புருஷ சூக்தத்தில் 4 வருணம் என்கிற orgin- அதாவது ரிக்வேத 10வது தொகுப்பில் வருகிறது என்கிறார். பின்னர் சில மாறுபாடுகளுடன் அடுத்தடுத்து வந்த இதிகாசங்கள், புராணங்கள், தர்மசாஸ்திரங்களில் சூத்திரர் என்பது சொல்லப்பட்டன. இதில்தான் எவர் எங்கு எவ்வழியாக பிறந்தனர் என்பது பேசப்பட்டதாக சர்மா சொல்கிறார்.

 இப்படி கேள்வி ஒன்றை முன்வைத்து சர்மா பதில் சொல்வதைப் பார்க்கிறோம்.

 When do the sudras first appear as a social class charged with the service of the three higher varnas?

Rg Vedic society had some men and women slaves who acted as domestic servants, but they were not so considerable as to constitute the servile varna of the sudras. The first and the only reference to the sudras as a social class in the Rg Veda is to be found in the Purusasukta pasaage already referred to, which recurs in the 19th book of the Atharva Veda.

முன்பு இருந்த ஆர்யர் - தஸ்யூ- தாச மோதல் ஆர்யர் சூத்திரர் மோதலாகியிருக்கலாம் என்பார் சர்மா.

சூத்திரகள் ஆர்யர்களுக்கு முந்திய இனமா- அவர்களும் ஆர்யர்தானா- என அவர்களின்  ethnological classification  பற்றி முரண்பட்ட ஆய்வுகள் நிலவுகின்றன. ’அபிராஸ்’ எனப்படுவோரின் அபிரி மொழியை அவர்கள் பேசியுள்ளனர் என்கிற ஆய்வும் இருக்கிறது. ஆர்யர் மொழியை அவர்கள் புரிந்துகொண்டுள்ளனர் எனச் சொல்லும் சர்மா இதையும் சொல்கிறார்.

 The sudras are never mentioned in lists of the Pre Aryan peoples such as Dravidas, Pulindas, sabaras etc. they are always located in the North-west and the Abhiras and sudras were settled near the saraswati and because of the hostility, the sarasvati vanished into desert  என அவர் சூத்திரர்களை ஆர்யருக்கு முந்தியவர்களாக கருதப்படும் திராவிடர்களில் சேர்க்காமையைக் காண்கிறோம்.

சூத்திரர்கள் இராணுவ வேலைகளில் தங்களை ஈடுபடுத்திக்கொண்டதற்கு சாட்சியங்கள் உள்ளன. மகாபாரதத்தில்  அம்பஸ்தாஸ், சிபிச், சூரசேனா என பல சூத்திர இராணுவப்பிரிவினர் சொல்லப்பட்டுள்ளனர். இதனால் அவர்கள் சத்திரியப் பிரிவினர் எனச் சொல்லமுடியுமா என வினவுகிறார் சர்மா. இங்கு அம்பேத்கர் பேசிய  the theory that Ksatriyas were reduced to the position of sudras has hardly anything to commend itself  என்கிறார் சர்மா. இவ்வகையில் அவர் அம்பேத்கர் முடிவினை மறுப்பதைக் காண்கிறோம்.

அதன் எடிமாலஜி பற்றிப் பேசும்போது  Su- grief, dra- dru-to rush என்று சொல்லிவிட்டு சங்கரர் ஏன் ஜனஸ்ருதி சூத்திரர் என அழைக்கப்படலாயினர் என்பதை விளக்குவதாகவும் சொல்கிறார். அதாவது   Sucam abhidudrava- grief rushed on him.

புத்த வழக்கங்களில்   luddacara khuddacara ti- dreadful and mean conduct known as suddas and the word sudda. Ksudra   என்பதிலிருந்து சூத்திரா வந்திருக்கலாம் எனவும் புத்தம் சொல்கிறது.

சர்மா ஆய்வில் சூத்திரர்கள் தொட்டால் தீட்டு, அவர்கள் அசுத்தமானவர்கள் என்ற நிலை அப்போது காணப்படவில்லை என்ற முடிவே இந்த பக்கங்களில் நமக்கு கிடைக்கிறது.

 The sociological theory that a division into classes is always originally connected with ethinical dissimilarities only partly explains the origin of the sudras  and dasas.

இக்கட்டுரையில் அம்பேத்கர் கருத்தும்- அதாவது அவர்கள் சத்திரிய மன்னர்களாக இருந்து பிராம்மண மோதலின் வெறுப்பால் சூத்திர நான்காம் வருண நிலைக்கு இறக்கப்பட்டதும், அதை ஏற்காத சர்மாவின் நிலைப்பாட்டில் இரு அத்தியாயங்களும் பேசப்பட்டுள்ளன.

ரோமிலாவின் ஆய்வும் இன்னும் பண்டைய இந்தியாவில் சமூக நிலைமைகள் குறித்து வந்திருக்கிற ஏராள ஆய்வுகள் வழி நிதானமாக இந்திய வரலாற்றை பார்க்கவேண்டும். பல அறிஞர்கள் தங்கள் பெரும் வாசிப்பு ஆய்வு உழைப்பின் வழி உத்தேசமாக சொன்னவற்றை தேடி கற்றல் அவசியம் என்ற உணர்வு அதிகமாகிறது..

25-9-2022