Bakunin பகுனின் 6

VI 

Liberty without Socialism is privilege, injustice; socialism without liberty is slavery and brutality   என எழுதினார் பகுனின். அவர்  systematic thinker  இல்லை.  No Theory, no ready made system, no book that has ever been written will save the world  என்பதில் அவர் உறுதியாக இருந்தார்.  I am a true seeker  என்பார். க்ரோப்ட்கின் சொல்வது போல அவர்  moral personality  rathe than intellectual authority.  அவர் எழுத்துக்களை patchwork of fragments, undoctrinaire insurrectionism என்கின்றனர்

வளர்ச்சி பெறாத நாடுகளின் அடிமட்ட மக்களிடமிருந்துதான் புரட்சி என அவர் கருதினார். சொத்தில்லாத, அன்றாடவேலை இல்லாத, எதுவுமே கிடைக்கப் பெறாதவர்கள்தான் அவரின் புரட்சிகரபகுதி-ஒழுங்கமைந்த தொழிலாளிவர்க்கமல்ல. ஆஸ்திரிய பேரரசை அழித்து பல ஸ்லாவியர் குடியரசுகளை உருவாக்குதல்தான் அய்ரோப்பிய புரட்சியின் நம்பிக்கையாகும் என அவர் கருதினார்.  Bakunin found the greatest revoultionary potential in uprooted, alienated, declasse elements, elements either  left behind by, or refusing to fit into, modern society.

ஹெர்சன் பகுனினை அமெரிக்கா இல்லாத கொலம்பஸ் மட்டுமல்ல  கப்பலே இல்லாதவர் என்பார்.  centralised conformist and artificial world லிருந்து தப்ப விரும்பும் மனிதனாக அவர் இருந்தார். Life cannot be reduced to laboratory formulas and that efforts in this direction would lead to the worst form tyranny  என்று அறிவியல் வளர்ச்சி என்பதை கண்டு அஞ்சினார். உலக ராணுவ அரசுகள் அடித்துக்கொண்டு அழியும்- ஒன்று மற்றதை விழுங்கும் என கருதினார்.

Every command slaps liberty in the face  என்றார் பகுனின். அவரைப் பொறுத்தவரை இந்த அரசாங்கம் மோசம் அந்த அரசாங்கம் நல்லது என்பதெல்லாம் இல்லை. அரசாங்கம் என்பதே ஆபத்துதான் மோசமானதுதான். மனிதகுலமே சுதந்திரமாக சமதையாக சுதந்திரமாக இருந்தால்தான் எனக்கும் சுதந்திரம். அதாவது எனது சுதந்திரத்தை வரையறுக்காத கட்டுப்படுத்தாத அடுத்த மனிதர்களின் சுதந்திரம் என்பதுமாக அது இருக்கிறது என்றார். பிரிந்துபோகும் உரிமை இல்லாத ஃபெடெரலிசம் என்பதை பகுனின் ஏற்கவில்லை. அது உண்மையான ஃபெடெரலிசம் ஆகாது என்றார். கண்ணுக்கு தெரியாத புரட்சிகரகுழுக்களாக நாம் செயல்படவேண்டும். இருக்கின்ற அரசை அழிக்கவேண்டும். புதிய அரசை அதிகாரத்தை கட்டுவதல்ல  வேலை.

பாட்டளிவர்க்க சர்வாதிகாரம் உலக புரட்சியில் சீப் இன்ஜினியராக  மக்களை நெறிப்படுத்தும் அதிகாரமாக செயல்படும் என்பதே அனைத்து மக்கள் இயக்கங்களையும் திசை திருப்பும்- புரட்சியை கொன்றுவிடும் என்பதை மார்க்ஸ் பார்க்க தவறிவிட்டார். In the socail Revoultion- all that the individuals can do is to formulate and propagate ideas expressing the instictive desires of the people, and contribute thier constant efforts to the revoultionary organsition of the natural power of masses.. all the rest can be accomplished by the people. Otherwise we would end up with a political dictatorship the reconstitution of the state..என்ற பார்வையை வைத்தார் பகுனின்.

வறுமையும் தாழ்வுற்ற நிலையும் மட்டுமே புரட்சியை உருவாக்கிவிடாது. தலமட்ட கலகம் எழலாம். ஆனால் மக்களிடம் சர்வாம்ச கொள்கை பற்ற வேண்டும். அது உரிமைக்கான ஆழமான பற்றுறுதி தாகமாக இருக்கவேண்டும். இந்த ஐடியாவும் வெகுஜன நம்பிக்கையும் இணையும்போது  சமுக புரட்சி அருகாமைக்கு வரும் என்றார் பகுனின். The constructive tasks of the social revoultion, the new forms of life, can emerge only from the living experience of the grass roots organisations which will themselves build the new society according to their manifold needs and desires  என விளக்கம் அளித்தார் பகுனின்.   Collinet போன்றவர் Must the capitalist State be supplanted by a workers' State, or should the workers destroy all forms of State Power? Must power be centralised, or should it be diffusedamong multiple federated units? என்கிற கேள்வியை முன்வைத்தனர். .

 Man is truly free only among equally free men ; the slavery of even one human being violates humanity and negates the freedom of all  என்பார் பகுனின். சமுக ஸ்தாபனங்கள் அனைத்திலும் சுதந்திரம், தனிநபர் சுதந்திரத்தில் சமுக ஒழுங்கு என சொன்னார் அவர். அனைத்து வர்க்கங்கள், ரேங்க் என்பதை தாண்டி அனைவருக்குமான அரசியல் உரிமை, சர்வஜன வாக்கெடுப்பு என அவர் வற்புறுத்தினார். நீதிமான்கள் கூட சமுகத்தால் தேர்ந்த்தெடுக்கப்படுவர். அனைத்து மையப்படுத்தப்பட்ட அரசாங்க  நிர்வாக நிறுவனங்கள் கலைப்பு என்றார். அடிப்படை நிறுவனம் கம்யூன். அதன் அனைத்துவகை நிர்வாகிகளும் வயதுவந்த அனைவராலும் தேர்ந்த்தெடுக்கப்படுவர். கம்யூன், பிராவின்ஸ், தேசம் என்கிற வகையில் கட்டமைப்பு இருக்கும். சுயேச்சையான பிரதேசங்களின் சமஷ்டியாக தேசம் இயங்கும்.

தனிமனித சமத்துவம் என்பதற்கு அவர் விளக்கம் தந்தார்.  Equality does not imply the levelling of individual differences... diversity in capacities and powers- differences between races, nations, sexes, ages and persons- far from being  a social evil  constitutes the abundance of humanity. Every single human being from birth thro adolescence and maturity- find therein equal means, first for maintenance and education, and later, for the exercise of all his natural capacities and aptitudes.

வழிவழி சொத்துரிமை ஒழிக்கப்படும் என்றார். உழைப்பு மனித கெளரவம் என்கிற உணர்தல் இருக்கும். உடல் உழைப்பு, அறிவு உழைப்பு என பாகுபாடுகள் இல்லாமல்  intellegent, free collective labour  என சொல்கிறார் பகுனின்.  Abolition not of the natural family but of the legal family on law and property. Religious  and civil marriage to be replaced by free marriage  என வரையறுத்தார். குழந்தைகள் ’பெற்றவருக்கோ, சமுகத்திற்கோ சொந்தம்’ என உரிமை கொண்டாடமுடியாது. அவர்கள் வளர்க்கப்பட்ட பின்னர் சுதந்திரமானவர்கள். மதசார்பற்ற கல்விமுறை அனுசரிக்கப்படும். வயதானவர், நோயுற்றவர், முடியாதவர் கம்யூனால் பராமரிக்கப்படுவர். சுருக்கமாக கூறினால் political equality, Economic Equality and socail rights from birth for every individual என்பது அவர் கனவு.

சமாதானம் மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான் லீக் என்பதில் விக்டர் ஹ்யுகோ, மில், கரிபால்டி ஆகியோர் ஆர்வம் காட்டினர். ஜெனிவாவில் அதன் முதலாம் காங்கிரஸ் 1867ல் நடந்தது. அங்கு பகுனின் கருத்து ஏற்கப்படாததால் அவர் 1868ல் வெளியேறினார். பெடர்லிசம் என்கிற முக்கிய கருத்தாகம் குறித்து அவர் பேசினார். சோசலிசம் உருவாக்கம் என்பதற்கு பல நூற்றாண்டுகள் பிடிக்கலாம் என்றார். அய்க்கிய அய்ரோப்பிய நாடுகள் என்றார்.

Every state is a terrestrial Church, just as every church, with its own heaven, the dwelling place of immortal God is but a celestial state. Theory of State is essentially founded upon the principle of authority, the eminent theological, metaphysical and political idea that the masses always incappable of governing themselves, must at all times submit to the beneficient yoke of a wisdom and justice imposed upon them, in some way or other from above  என்று அரசின் அவசியம் குறித்து பேசுபவர்களுக்கு மறுப்புரை தந்தார். Nothing is as dangerous for man's personal morality as the habit of commanding   என்றார். மனிதனுக்கு போடப்படும் எந்த கட்டளையும் சுதந்திரத்தின் மீது விழும் அறைதான் என்றார். நான் மட்டுமே ஆளத்தகுதி நிறைந்தவன் என நல்ல மனிதனைக்கூட அதிகாரம் சீரழித்துவிடும். அவர்களுக்கு கட்டளையிட நான் பிறந்துள்ளேன் என்கிற அருவருப்பான பார்வை ஒருவருக்கு பலப்பட்டுவிடும் என்றார் பகுனின். அதிகாரம் என்பதைவிட மனித மூளையை இதயத்தை ஊழல்படுத்தும் ஒன்று வேறில்லை என்றார்.

Anarchy is unrestricted manifestation of the liberated life of the people, spring from liberty, equality the new social order. It matters little to us if that authority is called church, Monarchy, Constitutional state, bourgeisie Republic or Revoultionary Dictatorship. We detest and reject them all of them equally as the unfailing sources of exploitation and despotism   என்பதை அவர் உறுதிப்ட சொல்லிவந்தார். எந்த தேசிய புரட்சியும் சமுக புரட்சி வடிவம் கொள்ளாது வெற்றிபெற முடியாது. அதேபோல் அது அரசு என ஒன்றை அழிக்காதும் வெற்றிபெறமுடியாது என்றார் பகுனின். ஏனெனில் அது மக்களால் மக்களின் நெறிசார்ந்து நடைபெறுவது. புரட்சி என்ற பெயரால் மேலிருந்து கட்டளைப்போட்டு தேசத்தை நடத்தும் அரசால் விடுதலையை அனைத்து மனிதர்களுக்கும் தரமுடியாது என அவர் கருதினார்.