தமிழகத்தில் தொழில் வளர்ச்சியும் உழைப்பாளர் சமூக உண்மைநிலையும், சாதியும்

 எஸ் ஜெயசீல ஸ்டீபன் எழுதியுள்ள தமிழ் மக்கள் வரலாறு seriesல் வந்துள்ள மற்றொரு புத்தகம்

‘தமிழகத்தில் தொழில் வளர்ச்சியும் உழைப்பாளர் சமூக உண்மைநிலையும், சாதியும் ( கி பி 600- 1565)’.

2004 ல் UGS நிதி உதவியுடன் செய்யப்பட்டுள்ள ஆய்வுக் கட்டுரைகள் 4 இதில் இடம் பெற்றுள்ளன. Annual Epigraphy Reports மற்றும் தொல்லியல், கல்வெட்டு தகவல்களை ஆதாரமாகக் கொண்டு, பெறப்பட்டவை அடுக்கப்பட்டுள்ளன. அடுக்கப்படும் தகவல் வழி அக்கால தமிழ் சமுதாய மனிதர்கள் செய்த தொழில், குறிப்பிட்ட ஒருவர் வெவ்வேறு தொழில்களை செய்தல், தொழில் பிரிவினைகளை சாதியாக இறுக்கமாக்குதல்- பிறப்பு வழி மேல் கீழாக்குதல் போன்றவற்றை உணரவைக்க ஆசிரியர் ஸ்டீபன் முயற்சி செய்துள்ளார். ஆசிரியர் கண்டெடுக்கும் சில புள்ளிகள்..

பரிபாடல் ‘குலம் ‘ என 44 வகை தொழிற்பிரிவினரைக் காட்டுகிறது.

அகநானூறு 4 வகை தொழில்களைப் பேசுகிறது

கிமு 1500 வரை வர்ணம், தர்மம் கர்மா பற்றி சான்றுகள் காணப்படவில்லை.

சங்க கால கிபி 100-300 மக்கள் சிற்றூர்களில் வாழ்ந்துள்ளனர். மரபுவழி தமிழ் குடியிருப்புகளில் 12 தொழில் வகையினர் சொல்லப்பட்டுள்ளனர். சங்க காலத்திற்கு முன் தமிழகத்தில் மதம் இருந்ததற்கான சான்றுகள் இல்லை.

சங்க கால ஆட்சிகளில் ஏற்பட்ட கோரமான போர்களால் ஏழ்மை ஏற்பட்டு பரவியிருந்தது.

சங்க காலத்திற்கு பிறகான காலத்தில் பசித்தோர்க்கு உணவு, பசிப்பிணி தீர்ப்பது, வீடற்றோர் உறைவிடம், ஊனமற்றோர்க்கு உதவி போற்றப்பட்டன.

தமிழ்ப் பேசும் பிராமணர்கள் அந்தணர், பார்ப்பனர், அறவோர், வேதியர் என குறிக்கப்பட்டுள்ளனர். நச்சினார்க்கினியர் அவர்களுக்கான ஆறு வகை கடமைகளைச் சொல்கிறார்.

செட்டி என்போர் தனிக் குழுக்களாக, வணிகர்களாக, செல்வந்தர்களாக இருந்துள்ளனர்.

சங்க காலத்திலும் சங்கம் மருவிய காலத்திலும் சூத்திரர் என்ற கருத்துப் பயன்படுத்தப்படவில்லை.

இறந்தவர் சவக்குழி பணிகளை புலையர்கள் செய்துள்ளனர். இவர்கள் தீண்டத்தாகாதவர் எனப் பேசப்பட்டுள்ளனர். (நடத்தப்பட்டதால் தான் பேசப்படுதல் வருகிறது என நாம் புரிந்துகொள்ளலாம்.)

சங்க கால சமூகத்தில் பெண்கள் சம நிலையை அனுபவித்தனர் என சொல்ல முடியவில்லை. சங்கம் மருவிய காலத்தில் நிலைமை மோசமானது. தமிழ் இலக்கியங்களில் கற்பு நாணம் இரண்டும் அடிப்படை பண்புகளாக பேசப்பட்டுள்ளன.

கணிகை நடனமங்கை. தனித் தெருக்களில் வசித்துள்ளனர். பதிலியர் என்பவர்கள் இசை ஒலி கொண்ட தனி வீதிகளில் இருந்துள்ளனர். பரத்தையர் தொடர்பு தீமை என்பது பேசப்பட்டுள்ளது.

சங்க காலம் முதல் வேளாளர் தனித்துவமாக, அதிகாரமிக்க சமூகக் குழுவாக இருந்தனர். கோயில்களுக்கு தானமளித்துள்ளனர்

மன்றாடியர்கள் இடையர் என்று ஆடு மேய்ப்பவர்களாக இருந்துள்ளனர். இவர்கள் கோன் என்றும் அழைக்கப்பட்டுள்ளனர். கோயில்களுக்கு நெய் தானம் செய்துள்ளனர். தஞ்சை பெரிய கோயிலுக்கு நந்தா விளக்கு எரிக்க தானம் தந்துள்ளனர்.

சங்கரபாடியர் என்பார் எண்ணெய் உற்பத்தியாளர்கள். இவர்கள் பெரிய தொழிற்பிரிவாக மாறினர்.

பிராமணர்களுக்கு பிரம்மதேயம் நிலத்தானம் வழங்கப்பட்டுள்ளது. 8 ஆம் நூற்றாண்டிற்கு முன்னர் இதை வேளாளர் எதிர்த்துள்ளனர். சோழர்கள் காலத்தில் ஆரிய, மத்திய, கவுட தேசத்திலிருந்து பிராமண குடும்பங்கள் வந்துள்ள செய்திகள் இருக்கின்றன. கிபி 1053-56 ல் 730 குடும்பங்கள் குடியேற அரசு நெறிமுறைகள் சொல்லப்பட்டுள்ளன. 13 ஆம் நூற்றாண்டில் கேரளாவிலிருந்து மலையன் என்ற பிராமணர் தஞ்சை வந்து வேதம் படித்த செய்தி இருக்கிறது. வைசிய பெண்களை மணந்து பிராமணர் நெசவுத் தொழில் செய்துள்ளனர். வேறு சாதி திருமணங்கள் பிராமணரிடையே அதிகம் நடந்துள்ளது. இதனால் பல்வேறு தொழில்களில் பிராமணர் ஈடுபடத் தொடங்கினர்.

கோயில் பணிகளில் கம்மாளர், சிற்பிகள், தச்சர், மட்பாண்டம் செய்வோருக்கான பங்கிருந்தது. உள்ளூர் தச்சர்கள் கிராமங்களை விட்டு வெளியேறக்கூடாது என்கிற கட்டுப்பாடு இருந்தது.

கைக்கோளர், சாலியர், தேவாங்கர் துணி உற்பத்தி தொழிலில் இருந்துள்ளனர். 13 ஆம் நூற்றாண்டில் உற்பத்தி தேவை அதிகரித்த நிலையில் பறையர் சமூகத்தினரும் துணி உற்பத்தி செய்துள்ளனர்.

சிதம்பரம் பகுதியில் கிபி 1036ல் கிடைத்த தகவலில் வேளாளர், நெசவாளர், சங்கரபாடியர் குடிகள் என குறிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

தமிழ் நிலப்பகுதியில் தொழிற்பிரிவுகள் சாதியை நோக்கி மாற்றமடைந்து, விரிவடைந்தது. இடைக்காலத்தில் வலங்கை, இடங்கை பிரிவுகளில் அவை அடைக்கப்பட்டதைக் காணமுடிகிறது. 10 ஆம் நூற்றாண்டில் ராஜராஜன் காலத்தில் வலங்கை பிரிவும், பின்னர் இடங்கைப் பிரிவும் உருவாயின.

பழங்காலத்தில் எந்தப் பிரிவினர் மீதும் தீண்டாமை ஒட்டியிருந்ததாக தெரியவில்லை. ராஜராஜன் கால கிபி 1014 கல்வெட்டில் தீண்டாச்சேரி சொல்லப்பட்டுள்ளது. பறையர் தீண்டாதோர் என அழைக்கப்படவில்லை. பறைச்சேரி தனியாக காட்டப்பட்டுள்ளது.

சக்கிலியர், வண்ணான், முடிதிருத்துவோர் பற்றி குறிப்புகள் உள்ளன.

அடியாள், உவச்ச அடிமை, அடிமை என சொத்துக்களுடன் மனிதர்களும் சேர்த்து விற்கப்பட்டுள்ளனர்.

ஒவ்வொரு சாதிப் பிரிவினரும் தங்களுக்கென இலக்கியப் படைப்பை எழுதியிருப்பதைக் காணமுடிகிறது. சோழர்கள் காலத்திற்குப் பிறகு சாதி உறுதியானது . வலங்கை 98 - இடங்கை 98 பிரிவினர் மத்தியில் தீவிர சண்டைகள் இருந்தன. உட்சாதிகளின் தோற்றமும் உருவாகலானது.

ஸ்டீபன் தன் ஆய்வில் இப்படி ஒரு இடத்தில் வந்து நிற்கிறார்

“ தமிழ்ச் சமுதாயத்தில் எல்லா சாதியும், சமூகப் பண்புகளும், திடமாகவோ உறுதியாகவோ இல்லை. சமூகப் பிரிவுகளின் தொடர்புகள் மூலம் இதை புரிந்துகொள்ள முடியும்”

ஜெயசீல ஸ்டீபன் அவர்களின் நூலின் ஒரு பகுதியை மட்டுமே தொட்டுக்காட்டியுள்ளேன். பல்வேறு விவரங்களைக் கொண்டதாக இப்புத்தகம் நகர்கிறது.

வாழ்வு என்கிறான் ஆசை - முரண் என்கிறான் இசம்

 வாழ்வு என்கிறான் ஆசை - முரண் என்கிறான் இசம்

மனிதன் கற்கத் தகுந்தவனாக இருக்கிறான். கற்றவற்றை சோதித்துப் பார்த்து உயர விழைகிறான். அவனுக்கான ஏணிப்படிகளில் இறுதிப்படி கூட செல்கிறான். அதற்குப் பின்னால் என்ற கேள்விக்கும் உட்படுகிறான். புதிய உயரத்தை set செய்துகொள்கிறான்- ஆனால் போதவில்லை. வெறுமை என உணர்ந்து , அண்ணாந்து பார்ப்பதின் அவஸ்தையை உணர்கிறான்.

கற்றவர்க்கு சென்ற இடமெல்லாம் சிறப்பு என அவனுக்கு சொல்லித்தரப்படுகிறது. ஏட்டு சுரைக்காய் கறிக்குதவாது எனவும் எழுதப்பட்ட ஏடு அவன் முன் வீசப்படுகிறது. வெற்றியாளன் வெளியேறமாட்டான் என்கிற போர்டை அவன் கழுத்து அணிகிறது. துறத்தல் விடுபடல் ஆசை அறுத்தல் தானே ஆகச் சிறந்தது என எதிர் பேச்சு எழுகிறது. பட்ட பாட்டிற்கு என்ன என்கிறான் பலன். விளைவைப் பார்க்காதே என்கிறான் செயல். செயலற்று இரு என்கிறான் மந்திரம்.

மூளையிலிருந்து பேசாதே இதயத்திலிருந்து பேசு என அன்பு சொல்கிறான். பகுத்தறிந்து பார் என அறிவு பேசுகிறான். என் மூளையால் என்னை சிந்திக்க விடு என எதிர்ப்பாளன் திமிறுகிறான். ஊருடன் பகைக்கின் வேருடன் கெடும் என்கிறான் தமிழ். குற்றம் பார்க்கில் சுற்றம் இல்லை என்கிறான் சமூகம். தனித்திரு விழித்திரு என்றான் கொரோனா.

அன்னதானம் அற்புதம் என்கிறான் நன்கொடை. அங்கும் உன் முகம்தான் தெரிகிறது என் முகம் எங்கே என்கிறான் பட்டினி.

கசிந்துருகு என்கிறான் இரக்கம். ஈவு காட்டாதே என்கிறான் நீதி.

நமோ மயம் என்கிறான் ஆதாயம். என் தலைவன் தான் எல்லாம் என்கிறான் கைத்தடி. மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டாம் என்கிறான் குறள்.

என்னை நம்பி வா சொர்ர்க்கம் என்கிறான் ஏகாதிகாரம். சாம்ராஜ்யங்கள் சரிந்தது அறிவாய் என்கிறான் வரலாறு.

எல்லாம் அவன் செயல் என்கிறான் ஈசன். நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் விடு என்கிறான் நம்பிக்கையாளன்.

சம்பந்தமில்லாமல் பேசாதே பொருத்தமானதைச் சொல் என்கிறான் எதார்த்தம். பொன்னுலகம் காண்பிக்கிறேன் என்கிறான் உடோபியன். பெருங்கனவின் பூபாளம் என்கிறான் புரட்சி. புரட்சியின் வறட்சி என்கிறான் உடைமை.

உன் சைக்கிள் கதை எனக்கெதுக்கு என்றான் கார். காரும் மூப்பாகும் என்றான் உள்ளுணர்வு. வரும் போது வரட்டும் என்கிறான் இளமை.

அடுப்படியில்லா மாளிகை என்கிறாள் ஜுமோட்டா. கர்ப்பப்பை சுதந்திரம் என்கிறாள் சூல். மறுபடியும் பெண்ணா என்கிறான் ஆதிக்கம். சாதி இரண்டொழிய வேறில்லை என்றாள் பாட்டி. என் சாதி கொன்னுடுவேன் என்கிறான் ஆணவம்.

இல்லாதவனுக்கும் இசை என்கிறான் பொறம்போக்கு. சங்கீத கலாநிதி எதுக்கு என்கிறாள் கர்னாடிக்.

எல்லாம்தான் சொன்னீங்க என்ன பண்ணி கிழிச்சிங்க என்கிறான் கேள்வி. புனிதம் என எவனுமில்லை என்கிறான் குறை. நிறையை எடைபோடேன் என்கிறான் தர்மி.

அதையெல்லாம் செய்தேனே என்கிறான் நேற்று..அப்படியா அதெல்லாம் பழங்கதை என்கிறான் இன்று.

என்னைப்போல் அவனில்லை என்கிறான் சந்தேகி. அவனும் இருக்கட்டுமே என்கிறான் பன்முகம். வாழத்தெரியவில்லை என்கிறான் குழம்பி. வாழ்வா என்கிறான் மாயம்.

எல்லோரும் object என்கிறான் subject. நானே எல்லாம் என்கிறான் அரசு.

For Marx in Tamil

 Louis Althusser ( 1918-1990) எழுதிய For Marx , Lenin and Philosophy, Reading Capital போன்றவை  மார்க்சிய அறிவு வட்டாரத்தில் அவரின் முக்கிய ஆக்கங்களாகப் பார்க்கப்படுகின்றன.

இதில் அல்தூசரின் ‘மார்க்சிற்காக’ எனச் சொல்லப்படும் நூல் 1960களின் ஆரம்ப ஆண்டுகளில் எழுதப்பட்டு பிரஞ்சு மொழியில் வெளியானது. இந்த கட்டுரைகளின் ஆங்கில தொகுப்பு 1969ல் வெளியானது. அதை பென் ப்ருஸ்டர் மொழி பெயர்த்தார். ஆங்கில நூல் இணையத்தில் கிடைக்கிறது. 

மார்க்சிய ஆர்வலர், அமைப்பியல் ஆர்வலர்கள் சிலர் படித்திருக்கக்கூடும். இந்நூலை புகழ் வாய்ந்த மொழிபெயர்ப்பாளர் பேரா பூர்ணசந்திரன் அவர்கள் தமிழில் தருவதில் பெரும் உழைப்பை நல்கியுள்ளார். தோழர் முத்துமோகன் பதிப்பாசிரியர் உழைப்பை நல்கியுள்ளார். சவாலான ஆக்கம். தமிழ் அறிவுலகிற்கு என் சி பி எச் கொடுத்திருக்கும் கொடையாக  பாவிக்கலாம்.  2021 ல் கொணர்ந்தனர். 

For Marx என்ற நூல் இப்போது மொழி பெயர்ப்பில் ‘மார்க்சுக்கு ஆதரவாக ‘ என்கிற தமிழ் நூலாக கிடைக்கிறது. இந்நூலை வாசிக்க பொறுமையும் நிதானமும் தேவைப்படலாம். உள்வாங்கிக்கொள்ள கவனம் தேவைப்படலாம்.  மொழிபெயர்ப்பாளர்க்கு சவாலாக இருந்திருக்கக்கூடும். பேரா பூர்ணசந்திரன் மிகுந்த அனுபவம் கொண்டவர் என்ற வகையில் இந்த சவாலை  சிரமம் அதிகமின்றி எதிர்கொண்டிருந்திருப்பார். இளம் மார்க்ஸ், இடை மார்க்ஸ், முதிர் மார்க்ஸ் இணக்கமா, அறிவு முறிவு பாய்ச்சலா / அறிவு உடைவு என்ற மய்யமான கேள்வி இதில் விவாதமாக்கப்பட்டிருக்கும்.

மனிதாபிமான கருத்தியல் தள மார்க்சா, முதிர்ந்த அறிவியல் தள மார்க்சா என்பது பேசப்பட்டிருக்கும்.  இதை மனிதவியல் தளம்- சமூகத் தளம் என முத்துமோகன் பேசுகிறார்.

மொழியாக்கம் அவ்வளவு எளிமையான ஒன்றல்ல எனக் கருதத்தக்க பல பத்திகள் இதில் இருக்கின்றன. 

இரண்டாவது அத்தியாயம் on the Young Marx . அதிலிருந்து சில வரிகளைத் தருகிறேன். அதற்கான  பூரண சந்திரனின் மொழிபெயர்ப்பையும் தந்துள்ளேன்

“ This is the location of the discussion: the young Marx. Really at stake in it : Marxism. The terms of the discussion: whether the young Marx was already and wholly Marx” 

மேற்குறித்த தமிழ் நூலில்

“ விவாதத்தின் அமைவுக்களம் இதுதான் : ‘ இளம் மார்க்ஸ்’ . உண்மையில் அதில் ஆபத்தில் இருப்பது : மார்க்சியம். விவாதத்தின் பொருள்: இளம் மார்க்ஸ் ஏற்கனவே, முழுமையான ( முதிர்ச்சி பெற்ற) மார்க்ஸாக இருந்தாரா என்பது.

ஆங்கிலத்தில் the young Marx என்பது quote க்குள் இல்லை. தமிழில் வந்துள்ளது.

“ very schematically, if they want to rescue Marx from the perils of his youth with which his opponents threaten them, they can either agree that the  young Marx is not Marx; or that the young Marx is Marx. These extreme theses may be nuanced; but their inspiration extends even to their nuances”  

தமிழில் பூரண சந்திரன்

“ மிகுந்த திட்டப்படியாக, அவரது எதிரிகள் அச்சுறுத்துகின்ற அவரது இளமையின் தவறுகளிலிருந்து அவர்கள் மார்க்ஸைக் காப்பாற்ற விரும்பினால், அவர்கள் இளம் மார்க்ஸ் மார்க்ஸே அல்ல என்றோ, இளம் மார்க்ஸ் மார்க்ஸ் தான் என்றோ இரண்டில் ஒன்றை ஒப்புக்கொள்ளலாம். இந்த எதிர்முனை முடிபுகள் சிக்கலானவை,  பலவித அர்த்தச் சாயைகள் கொண்டவை ஆகலாம்; ஆனால் அவற்றின் அகத்தெழுச்சி, அவற்றின் நுட்பங்களுக்கும் நீள்கிறது.”

இங்கு perils என்பது தவறுகள் என்றும், nuanced சிக்கலானவை பலவித அர்த்த சாயைகள் என்றும், nuances நுட்பங்கள் என்றும் செய்யப்பட்டுள்ளன. 

“ on the contrary, to think the unity of a determinate ideological unity( which presents itself explicitly or implicitly ‘lived ‘ as a whole or as an intention of ‘totalisation’) by means of the concept of it’s problematic is to allow the typical systemic structure unifying all the elements of the thought to be brought to light, and therefore to discover in this unity a determinate content which makes it possible both to conceive the meaning of the ‘ elements’ of the ideology concerned- and to relate this ideology to the problems left or posed to every thinker by the historical period in which he lives”

மொழிபெயர்ப்பாளர்

“ மாறாக, ஒரு நிர்ணயித்த கருத்தியல் ஒருமையின் ஒருமை அதன் பிரச்சினைத் தளத்தின் கருத்தாக்க வாயிலாகச் சிந்திப்பது ( அது வெளிப்படையாகத் தன்னை ஒரு முழுமையாகக் காட்டிக்கொள்கிறது, மேலும் வெளிப்படையாகவோ, உள்ளார்ந்தோ முழுமையாக்கத்தின் ஓர் உள் நோக்கமாக வாழப்படுகிறது) என்பது அதன் வகைமாதிரியான ஒழுங்கமைவுக் கட்டமைப்பை அச்சிந்தனையின் எல்லாக் கூறுகளையும்  ஒருமைப்படுத்தி வெளிச்சத்துக்குக் கொண்டு வருவதாகிறது. ஆகவே இந்த ஒருமையில் ஒரு நிர்ணயித்த உள்ளடக்கத்தைக் கண்டுபிடிப்பது, குறித்த கருத்தியலின் கூறுகளின் அர்த்தத்தைக் கருதுவதற்குச் சாத்தியமாகிறது.  அதே சமயம் இந்தக் கருத்தியலை ஒரு வரலாற்றுக் கட்டத்தில் வாழும் ஒவ்வொரு சிந்தனையாளருக்கும் முன்வைக்கப்படும் அல்லது விடப்படும் பிரச்சனைகளுடன் தொடர்புறுத்தவும் சாத்தியமாகிறது”

இது போல் நூல் விரிகிறது. அன்றாட வேலை அழுத்தங்களில் இருப்பவர்களுக்கு நேரம் கிடைக்காது. மார்க்சிய தத்துவ தேடலுக்கு என்று தனித்து  ஆர்வத்துடன் நேரம்  ஒதுக்குபவர்களுக்கான நூலாக இதைக் கொள்ளலாம். 

மொழி பெயர்ப்பு தேர்ச்சி குறித்து அதில் தோய்ந்த அறிஞர் பெருமக்கள் கருத்து கூறமுடியும்.

அல்தூசரின்  ‘மார்க்சுக்கு ஆதரவாக’ பூரணச்சந்திரன் அவர்களின் மொழிபெயர்ப்பு நூலில்  அத் 4 ‘ பிக்காலோ அரங்கு படித்துக்கொண்டிருந்தபோது, முப்பதாண்டுகளுக்கு முன்னரான நினைவுகள் ஓடின. அல்தூசர் பொருள்முதல்வாத நாடகக்குழு பற்றிய குறிப்புகள் - நாடகம் ஒன்றை விவரித்து  பெர்த்தோலஜி மற்றும் பிரக்ட் குறித்து இதில் விவாதித்திருப்பார்.

பிரக்ட் பற்றி வங்கித் தலைவர் தோழர் ரகுபதி பேசியதும்,  திருவாரூர் தெருக்களில் அவரது நாடகத்தை நிகழ்கலையாக - நிஜ நாடகங்களாக  மக்கள் கொஞ்சம் பேராவது கூடி பார்த்திருக்க நிகழ்த்தியதும்  நினைவு சுழலாக நிற்கிறது. தொலைபேசித் தோழர்கள், சமீபத்தில் மறைந்த தொழிற்சங்கத் தலைவர் கார்த்தி உட்பட பலரும் ரகுவுடன் நிகழ்கலைகளை, தப்பு பறைகளை முழங்கி வலம் வந்த நினைவுகளை அல்தூசர் கிளறிவிட்டார்.

திருச்சி கூட்டம் ஒன்றில் staging Change என்கிற புத்தகம் குறித்து  பேசிவிட்டு , நாடகம் முடித்த தோழர்களுடன் கீழ் இறங்கி வந்தபோது, எங்களைப் போலவே  இளம் வயதில் இருந்த   அன்றைய தொலைபேசி ஊழியர் - இன்றைய பேரா ராஜன் குறை அவர்கள் அப்புத்தகம் குறித்து, நிகழ்கலை குறித்து என்னுடன் பேசினார்  என்று நினைவுச் சொல்கிறது. 

சரி நினைவிலிருந்து விடுபட்டு , அல்தூசர் இந்த   அத்தியாயத்தில்  பேசும் சில வரிகளை  தந்துள்ளேன். பூரண சந்திரன் நன்றாக மொழியாக்கம் செய்து உதவியுள்ளார். இனி  அல்தூசர் வரிகள்.. என் வசதிக்கேற்ப..

“ ஒன்றுபடுதலில் பார்வையாளர்கள் கதாநாயகனின் விதியோடு சேர்ந்து தொங்குகிறார்கள்.. கதாநாயகன் இல்லை என்றால் ஒன்றுபடுதல் இல்லை . கதாநாயகனை ஒடுக்குதல், பிரக்டின் பொருள்முதல்வாதக் கருத்தாக்கத்துடன்- வெகுமக்கள் தான் வரலாற்றை உருவாக்குகிறார்கள், கதாநாயகர்கள் அல்ல- தொடர்புபடுத்தப்படுகிறது” 

“ கதாநாயகனின் காலத்தன்மைதான் முழுமையான காலத்தன்மை. பிற எல்லாம் அதற்குக் கீழ்பட்டவை. அவனது எதிரிகளும் அவனது சமத்திற்கு ஆக்கப்படுகிறார்கள். அவனது எதிரிகளாக இருக்கவேண்டும் என்றால் அப்படித்தான் இருக்க வேண்டும். அவனது காலத்தை அவனது லயத்தை அவர்கள் வாழ்ந்தார்கள், அவனை சார்ந்திருந்தார்கள். அவர்கள் வெறும் சார்பினராகத்தான் இருந்தார்கள்.”

“ எதிரி உண்மையிலேயே அவனது எதிரிதான். மோதலில் கதாநாயகன் எதிரிக்கு சொந்தமானவன். எதிரியும் கதாநாயகனுக்கு சொந்தமானவன். எதிரி, நாயகனின் இரட்டை, அவனின் பிரதிபலிப்பு. அவனது மறுதலை, அவனது இரவு, அவனது சபலம் . அவனது சொந்த நனவிலி அவனுக்கு எதிராக திரும்பிய நிலை…”

“ பிரக்ட் நாடகங்களில் நாயகர்களை இல்லாமல் செய்துவிட்டதால் நாயகர்கள் மறைந்துவிடவில்லை. …நாடகம் அவர்களை சாத்தியமற்றவர்களாக்குகிறது. அவர்களையும் அவர்களின் பிரக்ஞையையும் அதன் போலி தர்க்கத்தையும் அழிக்கிறது…கடவுளும் இல்லை சீசரும் இல்லை…. பார்வையாளர் நாடகத்தின் உயரிய நடுவராக இருக்க முடியாது. நாடகமும் தனது சொந்தக் கதைக்குள் இறுதித் தீர்ப்பை உள்ளடக்க இயலாது “

“ நாம் முதலில் ஒரு நிறுவனத்தால், நிகழ்த்தலினால் இணைக்கப்படுகிறோம்… நமது  ஒப்புதலின்றி நம்மை ஆட்சி செய்கின்ற அதே தொன்மங்கள், அதே கருப்பொருள்கள்..    இன்னும் அதே ரொட்டிகளை உண்கிறோம். அதே கோபங்கள், கலகங்கள், அதே பைத்தியக்காரத்தனம்…எந்த வரலாற்றினாலும் நகர்த்தப்படாத ஒரு காலத்தின் முன் அதே விழுந்து  கும்பிடுதலும் இருக்கவே செய்கிறது.”

“ அதே தூசி நம் கண்களில், அதே மண் நம் வாய்களில். நமக்கும் அதே விடியலும் இரவும் தான்..அதே வரலாற்றைத்தான் பகிர்ந்துகொள்கிறோம். நமது நனவிலிகள்….”

இப்போது இந்தியாவில் நடக்க இருப்பது தேர்தல் - நாடகமல்ல என மனம் நம்பட்டும்

சில நேரங்களில் , ஓ இந்த புத்தகம் தமிழில் வந்துவிட்டதா என ஆசை பொங்க வாங்கி படிக்க ஆரம்பிக்கும் போது சற்று ஏமாற்றம் கிடைக்கும் அனுபவம் யாருக்கு வேண்டுமானாலும் ஏற்பட்டிருக்கலாம்.

வலுவான சிக்கலான கோட்பாட்டு புத்தகங்களில் மட்டுமல்ல, சில எளிய புத்தக மொழிபெயர்ப்புகளிலும் கூட இந்த அனுபவங்கள் ஒருவருக்கு கிடைத்திருக்கக்கூடும்.   

அட போங்கப்பா ஆங்கிலத்திலேயே மல்லுக்கு நின்றிருக்கலாம் என்ற எண்ணத்தை லூகாக்ஸ் புத்தகம் ஒன்றும் அல்தூசர் புத்தகம் ஒன்றும் எனக்கு கொடுத்தன.

அல்தூசரின் for Marx யை தொட்டும் விட்டும் நிறுத்தாமல், ஆங்கிலத்திலேயே படித்திருந்தால் கொஞ்சம் அஜீரணம் குறைவாக ஒருவேளை இருந்திருக்குமோ எனத் தோன்றுகிறது. எனது படிப்பு குடலின் சக்தி அவ்வளவு தானோ..கஷ்டப்பட்டு அரைக்கப்பார்த்தும் கவளங்கள் அரைபடாமல் போனது.

“மார்க்சுக்கு ஆதரவாக “ - மொழி பெயர்ப்பாளர் என்ன செய்வார்..அவர் உழைப்பைத்தான் கொடுக்க முடியும். பிராக்கட்டு பாராக்களைக் கூட அட்சரம்  அட்சரமாக மொழி பெயர்த்து தான் தரவியலும். எனக்கு செரிக்கனுமே.. என் படிப்பு குடலுக்கு என்ன பிரச்சனையோ..

ஒரே அஜீரணம்…

முடிஞ்சால் படிங்க  , யார் கண்டா- உங்களுக்கு செரிமான சக்தி கூடுதலா இருக்கலாம்

Organisation

 எந்த ஓர் அமைப்பிலும் விமர்சகர்கள் இருப்பர். அவர்கள் இருவகையாக தொழிற்படுவர். அமைப்பின் தலைமை வைத்திருக்கக்கூடிய கருத்துக்கள் மற்றும் எடுக்கக்கூடிய முடிவுகள் குறித்து அவர்களிடம் விமர்சன பார்வையிருக்கும்.

ஒருவகையினர் passive critics ஆக இருப்பர். பிரச்சனையின் வேறு ஒரு பக்கத்தை, தலைமை பார்க்க விரும்பாத கோணத்தை- தாங்கள் மிக முக்கியமான ஒன்று எனக் கருதும் பக்கத்தை முன் வைக்கிறவர்கள். இவர்களுக்கு அந்த அமைப்பில் position power என்பது நோக்கமாக இருக்காது. தன் கருத்து பெரும்பான்மையினரிடம் செல்லாது என அறிந்தும் , சொல்வது தேவை, அவசியம் எனக் கருதி தன் பார்வையை வைத்து வருபவர்கள். Convert செய்யமுயலுமா எனப்பார்ப்பவர்கள். Destroying organisation or replacing the leadership or downgrading their image என்பதை ‘அஜண்டா’ வில் இவர்கள் வைத்துக்கொள்வதில்லை. அவர்களின் ‘லிமிட்டேஷன்’ உணர்ந்து தான் அறிந்த அளவில் சொல்லிவிட்டு obscure - ஆக ஒதுங்கிவிடுவர். இப்படிப்பட்ட விமர்சகர்கள் அமைப்பின் உள்ளும் , வெளியிலும் கூட இருப்பர். இருக்கின்ற தலைமையின் ஆற்றலை இவர்கள் குறைத்து மதிப்பிடுவதில்லை. மாற்றம் வந்தால் அதற்கான over claim இவர்களிடம் இருக்காது.

மற்றொருவகை விமர்சகர்கள் active role ல் இருப்பர். உள்ளும் வெளியிலும் இப்படிப்பட்டவர்கள் இருக்கலாம். இவர்கள் தலைமைக்கு மாற்றான கருத்தை உணர்ந்தால் அதை வலிமையாக எடுத்துச் செல்ல விழைபவர்கள். தலைமையின் தவற்றை சுட்டிக்காட்டுவது என்பதுடன் அவர்களால் நிற்கவியலாது. அம்பலப்படுத்துவது என்பது அப்புறப்படுத்திடவே என்ற கண்கொண்டு கடும் பிரயத்தனங்களை செய்பவர்கள். கருத்தில் மாற்றம் கொணரமுடியாவிட்டாலும், தலைமை மாற்றத்தை நிகழ்ச்சி நிரலில் ஏற்றிக்கொள்பவர்களாக இவர்கள் செயலாற்றுவர். இவர்களிடம் கோபம் ஆக்ரோஷம் குடியேறும். தீவிர எதிர்வினைக்குரிய மொழியாடல் இருக்கும். இவர்கள் தலைவர்கள் போலவே வெளிச்ச வளாகத்தில் இருக்க முயற்சிப்பர். சிறு மாற்றம் வந்தாலும், தங்களால் தான் என்கிற over claim இவர்களிடம் இருக்கும். இப்படிப்பட்ட activists தீவிரம் அதிகமாகும் போது அமைப்பு சிக்கல் அதிகமாகலாம். அரவணைத்துப் போகும் ஜனநாயக முறைகளை மதிக்கத் தெரிந்த Matured Leadership இல்லாவிடில் அமைப்பு உடைவுகளை காணும். இரு அமைப்பு , இருவேறு தலைமை எனப் பிரிந்து ஒன்றின்மேல் ஒன்றின் தாக்குதல் சில காலம் நீடிக்க வேண்டிய நிலை உருவாகலாம்.

வாழ்க்கை எவரையும் எல்லா நேரங்களிலும் ஒரே மாதிரி செயல்பட விடுவதில்லை. சூழலின் தாக்கம் பொறுத்து, ஒன்று அவரிடம் ஏற்படுத்தும் influence பொறுத்து தான் ஒருவர் வினையாற்றலும் அமைகிறது. வாழ்வை விமர்சனங்கள் செய்தே கடந்து போகிறவர்களும் உண்டு. விமர்சனங்களை பெரும்பாலும் தாங்கியே கடந்து போகிறவர்களும் உண்டு. விமர்சனம் என்கிற ஒன்றை பெரும்பாலும் செய்திடாமல் , எதிர்பார்ப்பு அல்லது ஏமாற்றம் என்பதை மட்டுமே அடைந்து , எவரோ ஒருவரை நம்பியே வாழ்க்கையை கடத்தியவர்களும் இருப்பர்.

பலருக்கு எவராவது ஒருவர் ஹீரோவாக திசை காட்டவேண்டும். சிலருக்கு தானே ஹீரோவாக திசையாக இருக்க வேண்டும். எங்கும் என் திசை - வேறு திசை ஏன் என்கிற உச்சத்தில் ஒருஹீரோ மாபெரும் வில்லனாக உருமாற்றம் பெறுகிறான். வீடு அமைப்பு நாடு எங்கும் இது பொருந்தும்.

இந்தியாவில் ஹீரோ கொடூர வில்லனாகும் உருமாற்றம் நடந்து வருகிறது என்றே தோன்றுகிறது. புதிய ஹீரோ எவரோ யாரோ .. மக்கள் வதம் எப்படி அமையுமோ …

தேவுடு நரசிம்ம சாஸ்திரி

 தேவுடு நரசிம்ம சாஸ்திரி அவர்கள் எழுதிய கன்னட நாவல் மகாபிராமணன் . இறையடியான் மொழிபெயர்ப்பில், சாகித்ய அகாதமி தமிழில் 2012ல் கொணர்ந்த நாவல்.

கெளசிகன் என்கிற சத்திரிய பேரரசன் தன் தவ வலிமையால் விஸ்வாமித்திரராகி வசிட்டரையும் விஞ்சப் போராடி மகாபிராமணனாகிறார் என்கிற கதையாடலை ஆங்காங்கே சில தெறிப்புகளுடன் தேவுடு நரசிம்மர் நகர்த்துகிறார். தமிழில் வந்து ஒரு மாமங்கம் ஆகிவிட்டது.

ரொம்ப raw ஆக வளர்ந்த என் மனம் எப்போதாவது நாவல் பக்கம் எட்டிப்பார்க்கும்.

தேவுடு எழுத்திலிருந்து

பிராணன் சொன்னான் - இதோ இவனே வாயுதேவன்! உடல் முழுவதுமாக பரவி அதனைத் தரித்துக்கொண்டுள்ள திரிவிக்கிரம வடிவினன். இவன் இருப்பதால்தான் உடலில் வெப்பம் இருக்கிறது. இவன் எந்தப் பகுதியை விட்டு நீங்கினாலும் அங்கே குளிர்ந்து அனைத்து செயற்பாடுகளும் சூன்யமாகிவிடும்.

இவன் அபான தேவன். உடலிலுள்ள கழிவுகளை வெளியேற்றும் பணி இவனுடையது.இவன் செயலை ஒரு வினாடி நிறுத்திவிட்டால் எமதேவன் எடுத்துச் சென்றுவிடுவான்.

நான் மத்யமன். அபானம் அனைத்தும் என்னுடையது. நீ மூச்சு வாங்கி விடும்போது மூச்சாக இருப்பது அபான தேவனுடையது. உயிரை உள்ளே இழுப்பது நான். யோகத்தின் மூலமாக என்னை ஆராதனை செய்து சஞ்சலமுடைய என்னை அமைதிப்படுத்தின் மனபலம், புத்திபலம், உடல்பலம் அதிகரிக்கும். நான் சினந்தால் நோய்.

இவன் உதான தேவன். உன்னுடலில் நடந்து வரும் ஒலியின் வேலைகள் அனைத்தும் அவனுடையது. அவனே உனக்கு ஜெகநாத தேவனின் தேர். எங்களின் இன்ப துன்பங்களை எடுத்துரைப்பவன் இவனே. இவன் இல்லையெனில் காது செவிடாகும். புலன்கள் ஆற்றல் இழக்கும்.

இவன் சமான தேவன். எல்லோரையும் விட சிறியவனாயினும், வாமனைப் போல ஒளிமயமானவன். வெளியிலிருந்து வரும் எதுவும் பகையாகாமல் அனைத்தையும் செரித்துக் கொண்டு, அவற்றை உணவு இரசமாக்கி, உடலில் எதுஎது யாருக்கு வேண்டுமோ அதனையே கொடுப்பவன். அனைவரையும் காப்பாற்றி நிலையாக இருப்பவன்.

ஐவரையும் சொந்தமாக்கிக்கொண்டு உடலில் எப்போதும் ஓய்வின்றி நடந்து வரும் படைப்பின் சுருதி லயத்தின் செயல் அனைத்தும் நம்முடையதென தெரிந்து செய்வதே பஞ்சாக்னி..

தேவரீர் (என்றான் விஸ்வாமித்திரன்) இந்த பஞ்ச பூதங்கள் அனைத்தும் என்னுடலில் நடைபெறுமாறு ஆசிர்வதிக்கணும்…

தேர்தல் திருவிழா

 Theory of Justice - தேர்தல் திருவிழா

காங்கிரஸ் தனது தேர்தல் அறிக்கை -மானிபெஸ்டோவை வெளியிட்டுள்ளது. 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் அரசியல் தத்துவத்தில் புகழ் வாய்ந்த ஆக்கமாக ஜான் ரால்ஸ் அவர்களின் The Theory of Justice வெளியானது. நியாய கோட்பாட்டின் வழியிலான அரசியல், பகிர்வு நியாய வெளியின் விஸ்தரிப்பு என்பதை ரால்ஸ் மட்டுமல்ல அமர்த்யா சென், ழான் டிரீஸ் உள்ளிட்ட பலர் தொடர்ந்து பேசி வந்தனர்.

காங்கிரஸ் இந்த நியாயம் பேசும் பத்திரம் மூலம் தனது வாக்குறுதிகளை தந்துள்ளது. சிலர் கம்யூனிஸ்ட் மானிபெஸ்டோ போல் உள்ளது என்றும், திராவிட மாடல் எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டுள்ளது என்றும் விவரித்து வருகின்றனர். பாஜகவும் தனது அறிக்கையை விரைவில் வெளியிடலாம். வெளியிட்ட பின்னர் பார்க்கலாம்.

சில கட்சிகள் மட்டுமே தங்களால் அறுதி பெரும்பான்மையை பெறமுடியும் எனப் பேசிவருகின்றனர். தேசிய அளவில் பாஜக அப்படி முன்வைப்புகளை செய்து வருகிறது. மாநில அளவில் திமுக, திரிணமுல் அதனை செய்து வருகின்றனர். தேசிய அளவில் தங்களால் அறுதி பெரும்பான்மையை பெறமுடியும் என்ற உரிமை கோரலை காங்கிரஸ் வைக்காவிட்டாலும், இந்தியா கூட்டணி பெரும்பான்மை பெறும் என்கிற கோரலை முன்வைத்து வருகின்றனர்.

நாடாளுமன்ற இடங்களில் பாதிக்கு மேல் ஒருவேளை பாஜகவால் வரமுடியாமல் போனால், அவர்கள் single largest majority party என்கிற வகையில் ஆட்சி அமைக்க உரிமை கோருவர். ஒருவேளை இந்தியா கூட்டணி ( தனியாக ஜனதா கட்சி போல ஒரே கட்சியாக அமைத்துக்கொள்ளாவிட்டாலும்) ‘கூட்டணி சர்க்கார் ‘ அமைக்க பெரும்பான்மை எண்ணிக்கையை காட்டி உரிமை கோருவர். அப்போது குடியரசு தலைவர் செய்யப்போவது என்பது விவாதமாகலாம்.

தேர்தல் , மக்கள் வாக்களிப்பு என்பது துல்லியமான எல்லாகணிப்புகளையும் விஞ்சக் கூடியதாகவே இருக்கும். தலைவர்களும் அவர்களது கட்சிகளும் எண்ணுவது போல வாழ்வு அமையவும் கூடும் . ஆட்சி அதிகாரம் பெறவும் கூடும். சிலநேரம் அவர்கள் நம்பிக்கைக்கு பெருத்த அடி விழுவது போலவும் முடிவுகள் அமையலாம்.

தேர்தல் கூட்டங்களை வைத்தெல்லாம் வாக்காளர் மனதை கணிக்க முடியாது. கட்சி உறுப்பினர்கள் கூட சில நேரங்களில் வாக்காளர் மனநிலைக்கு போய்விடுவர். காசு பணம் விளையாடவே செய்யும். அதை கொடுப்பவர்களிடம் மனசாட்சி என்றெல்லாம் பேசுவது எடுபடாமல் போகும். அது பகிரங்கமாகவும் , முடியாவிட்டால் மிக இரகசியமாகவும் தொழிற்படும். வாங்குகிறவர்களிடம் மனசாட்சி பேச்செல்லாம் எடுபடாமல் போகிறது. அது உரிமை போல் பார்க்கப்படுகிறது.

தோற்கடிக்கப்பட முடியாதவர் என எவரும் மக்களிடம் சவால் விட முடியாது என்பதே அனுபவமாக இருக்கிறது. உலகம் இந்த 18 வது தேர்தலையும் மிக கவனத்துடன் பார்த்து வருகிறது. இந்திய ஜனநாயகத்தின் நடனம் நளினமாக இருக்குமா, பேய்க்கூத்தாகிவிடுமா என்பதை அரசியல் வல்லுநர்கள் உற்று நோக்கி வருகின்றனர்.

கடைசி மனிதனுக்கும் வாய்ப்பும் வாழ்க்கையும் என்பதை நோக்கிய பயணமா- சிலருக்கான புல்லட் ரயில் விரைவு வளர்ச்சியா என்பது கடந்த பல தேர்தல்களைப் போல பேசு பொருளாகி , தேர்தலுக்கு பின்னால் தேய்ந்து ஓய்ந்து போவதை பார்க்கமுடிகிறது. இங்கு அரசியலே trickle down theory க்கு தன்னை ஒப்படைத்துக்கொண்டே பயணிக்கிறது. Evolution என்பதை புரிந்துகொள்ளலாம். வளர்ச்சி என்றாலே கூடுதல் marginalisation என்பதானால் எப்படி அது ‘சப்கா விகாஸ் ‘ ஆகும்…

75 ஆண்டு இந்திய தேர்தல்களும் அதன் பயணத்தையும் ஒன்றுமேயில்லை எனச் சொல்ல முடியாது என்றாலும், இந்தியா British Raj to Billionaire Raj பாட்டையில் செல்கிறதே…எந்த தேர்தல் இதை மனம் கொள்ளும்..

இந்திய சராசரி கூலி அரை ரூபாய் இருந்த போது வைஸ்ராய்க்கு ரூ 750 சம்பளமா என காந்தி கேட்ட கேள்விக்கு பதில் காணப்படாத தேர்தல்களாக 17 கடந்துவிட்டன. 18 வது தேர்தலும் அதே பழகிய பாதையில்தான் செல்ல விரும்புகிறது. வேட்பாளர் சொத்து பத்து விவரங்களும், கிரிமினல் பின்புலங்களும் வழக்கம் போல ADR போன்ற அமைப்புகளால் திரட்டி தரப்படும் . அது சிலரிடம் விவாதப் பொருளாக நடந்து, பின்னர் ஏதுமே நடைபெறாதது போல் கடந்து போகும்.

திரு மோடி அவர்கள் தொடர்ந்து பேச ஆர்வத்துடன் இருக்கலாம். Tired ஆகாமல் பயணித்துக் கூட பேசலாம். கேட்கிறவர் எனக்கு tired ஆகிறது என தேர்தலில் சொல்ல விரும்பி விட்டால் நிலைமையில் சற்று மாறுதல் வரலாம். பிளவு சத்தம் மட்டுப்படலாம்.

ஆனால் ஒன்றை புரிந்துகொள்ள வேண்டியுள்ளது. இது ideological war என சொல்லப்படுகிறது. கம்யூனிஸ்ட்கள் நாடாளுமன்றத்தில் போதிய இடங்களை பெறமுடியாமல் இருந்த நிலையிலும் , நாட்டின் அனைத்து கட்சிகளையும் அவர்கள் சோசலிசம் என பேச வைத்தனர். மே தினம் கொண்டாட வைத்தனர். பகத்சிங் இன்குலாப் என முழங்க வைத்தனர்.

இன்று வலது அரசியல் தன் முழக்கங்களை ஆழமாக்கியுள்ளது. அதன் செல்வாக்கு சாயல்களை பல்வேறு கட்சிகளிடம் படர வைத்துள்ளது. தாமும் சிவ பக்தர், இந்துக்களுக்கு நாங்கள் விரோதியா என்கிற defence யை செய்ய வைத்துள்ளது. குங்கும விபூதியுடன் வருகிற அரசியல்வாதிகளை அதிகப்படுத்தியுள்ளது. மைனாரிட்டிகளை போட்டு ரிஸ்க் எடுக்க வேண்டுமா என்கிற விவாதங்களை கட்சிகளிடம் உருவாக்கியுள்ளது. வலதின் ideologyக்கு வாய்ப்பு கொடுக்காத தொலைக்காட்சி விவாதங்கள் அநேகமாக திராவிட மாடல் தமிழ்நாட்டில் கூட இல்லை. அவர்களை தவிர்க்க விரும்பவில்லையா- தவிர்க்க முடியாதவர்களாகியுள்ளனரா ?அவர்களின் Ideological roots என்பது நடந்தேற ஆரம்பித்துள்ளது.

இந்தத் தேர்தல் அதை arrest செய்து stagnate ஆக்குமா என்கிற பதிலைத் தேடுகிறது.

Marx for Today. Marcella Musto

 இடது இலக்கியங்கள் பலவற்றை ஆகார் -Aakar வெளியிட்டு வருகின்றனர். அதில் ஒரு நூல்தான் Marx for Today. Marcella Musto எடிட் செய்த தொகுப்பு. நூல் 2008 ல் வந்திருந்தாலும், ஆகார் வழி இந்திய பதிப்பு 2018ல் வந்தது.

2010ல் மார்க்சை மீள் வாசிப்பு செய்வது என்பது முதல் பகுதி. அதில் 8 கட்டுரைகள் எழுதப்பட்டுள்ளன. கெவின் ஆண்டர்சன், பரேஷ், லெபோவிட்ஸ், காம்னியல், மஸ்டோ, டெரல் கார்வர், விக்டர் வாலிஸ், ரிக் உல்ப் போன்ற அறிஞர் பெருமக்கள் தங்கள் ஆய்வுக்கோணத்தை தந்துள்ளனர்.

இரண்டாம் பகுதி இன்று உலகம் மார்க்சை எப்படி வரவேற்கிறது என்பதை பேசும் பகுதி. இதில் 10 கட்டுரைகள் இடம் பெற்றுள்ளன. அமெரிக்காவில், பிரேசிலில், ஆங்கில மொழிப் பகுதிகளில், பிரான்சில், ஜெர்மனி, இத்தாலி, ரஷ்யா, சீனா, தென்கொரியா, ஜப்பானில் மார்க்சியம் எப்படியான வரவேற்பை பெறுகிறது என கட்டுரையாளர்கள் தங்கள் உள்வாங்குதலை சொல்கிறார்கள். சொப்ரினா, பொய்ட்டோ- எட்வர்டோ, பிளேக்லெட்ஜ், ஹாப், ரகோனா, ஒயிட்டினென், ஹு, ஜெயாங், உசிதா போன்றவர் எழுதியுள்ளனர்.

இந்தியர் எவரும் இப்பகுதியில் எழுதவில்லை. முதல் பகுதியில் பரேஷ் சட்டோ கட்டுரை ஒன்றே ஒன்று உள்ளது. அவரும் கனடா பல்கலையாளர். இந்தியாவில் மார்க்சிய அனுபவங்கள் குறித்து- சோவியத் வழி பெறப்பட்ட மார்க்சிய புரிதல்- அதிலிருந்து விடுபடல் குறித்து மஸ்டோ ஏன் எவரிடமிருந்தும் கட்டுரை ஒன்றை வாங்கவில்லை என எனக்குத் தெரியவில்லை. அப்படி ஒரு இந்திய மார்க்சிய அறிஞர் எவரின் கட்டுரையாவது இடம் பெற்றிருந்தால் பயனுள்ளதாக இருந்திருக்குமோ எனத் தோன்றுகிறது.

இதில் இடம் பெற்றுள்ள பல கட்டுரையாளர்கள் பெயர்கள் இங்குள்ள இடதுசாரிகளுக்கு அறிமுகமாக வாய்ப்பு குறைவு எனப்படுகிறது. கெவின், மஸ்டோ, டெரல்கார்வார் போன்றவர்களின் மார்க்ஸ் குறித்த எழுத்துக்கள் சிறிய அளவாவது போயிருக்கலாம்.

20 ஆம் நூற்றாண்டில் சோவியத் சோதனை அக்டோபர் புரட்சியை அடுத்து நடந்தேறியது. இந்தியா உள்ளிட்ட பல நாடுகளுக்கு சோவியத் கட்சி பார்வையாகவே மார்க்சியம் கடத்தப்பட்டது. அக்கட்சித் தலைமை, அறிஞர்கள் எழுத்துக்களின் மார்க்சிய புரிதல், எப்படி அவர்கள் மார்க்ஸ் பேசியதிலிருந்து மாற்றிப் பேசினார்கள் போன்ற சில அசெளகரிய அம்சங்களை இந்நூலில் கட்டுரை ஆசிரியர்கள் விவாதித்துள்ளனர்.

மஸ்டோ தனது அறிமுகத்தில் நன்றாகவே குறிப்பிடுகிறார்..

Yet there has always been a return to Marx- a new need develops to refer his work- whether the critique of political economy, the formulations on alienation, political polemics- it has continued to exercise an irresistible fascination to both followers and opponents

டெரிடா சொல்லியதை மஸ்டோ காட்டுகிறார்

It will always be a mistake not to read and reread and discuss Marx.

மார்க்ஸ் வாசிப்பு என்பதும் கூட ஒரு பழக்கம்தான். சமூக மாற்றம் என்கிற சிந்தனைக்கு, மனிதன் விழையும் நல்லெண்ண சமூகத்திற்கான , முன்கூட்டியே திட்டமிடக் கோரும் கோட்பாடு. செயலுக்கான document .

மனித வாழ்க்கையின் பாதைக்கு என எவரும் இறுதி ஆவணத்தை தரமுடியாது என்கிற limitation உடன் , மார்க்ஸ் வாசிப்புக்களை துணைக்கு வைத்துக்கொள்ள முடியும். இயற்கை- உழைப்பு - உற்பத்தி - நுகர்வில் கண்ணியமான மானுட வாழ்க்கை என்ற கனவை மனித குலத்திற்கு நெருக்கமாக்கியவர் மார்க்ஸ். இங்கு தான் மார்க்ஸ்- காந்தி என்கிற மாபுருஷர்களின் சந்திப்பு புள்ளியைக் காணமுடியும்.

மஸ்டோ தொகுப்பு நல்லதோர் முயற்சி